Balsam

Wiadomość

Grafoman · #1 Post autor: **Grafoman** » 04 maja 2019, 18:25

Balsam

Płyną rzeki ociosane słońcem,
zadumy rosną jak proste kwiaty.

Człowiek z kamieniem dręczą czas;
od dojrzałości pękają zwątpienia.

Woda po cichu wycina komary.

#2 Post autor: **eka** » 07 maja 2019, 12:38

Balsam dojrzałości... : )
Piękna 1. strofa. Uwielbiam rzeki. Zasilają morza i oceany.

W drugiej widziałabym taką modyfikację:

- człowiek z kamienia dręczy czas
ale od dojrzałości pękają zwątpienia -

A wtedy... cóż mogą zrobić 'komary'? Rzeka w nas ich po cichu wycina.

Alek Osiński · #3 Post autor: **Alek Osiński** » 07 maja 2019, 15:43

Grafoman pisze: ↑
04 maja 2019, 18:25
Płyną rzeki ociosane słońcem,
zadumy rosną jak proste kwiaty.

Człowiek z kamieniem dręczą czas;
od dojrzałości pękają zwątpienia.

Woda po cichu wycina komary.

Metaforycznie - barwnie i ciekawie, konstrukcja wiersza jednak
jakby segmentowa trochę, sprawia wrażenie statyczności.
No właśnie, trochę brakuje mi dynamiki. Pozdrawiam

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 09 maja 2019, 14:00

Bardzo dobry, jednak dwa dwuwersy zapisałbym jako całość.

Pozdrawiam.