kryształ rozszczepia światło ( z nieśmiałą dedykacją dla Marcina S)

[Latima]

alchemicy wytapiali złoto
z piasku przesypywanego w klepsydrach
skwierczały ciała
ślepcy uderzali o skały
ludzie przechodzili
ludzie idą
nie nastał armagedon
ukryta w materii moc
czeka na moment
uwolni demiurga
głupcy podrzucamy kule
o doskonałym kształcie
bogowie wszechrzeczy

kruche istoty rozumne
na polnej drodze
z przydrożnym świątkiem

poszukujemy winnego

[eka]

Jakoś mnie tym razem wiersz ominął, w sumie przyswajam cztery ostatnie wersy, reszta - uniwersalny zlepek pseudofilozoficzny w za dużym skrócie myślowym. Interpretacji może być multum, ale każda pojawiająca się, nie łączy mi tytułu z poszukiwaniem winnego w poincie. Przynajmniej w moich możliwościach odbiorczych.
Pozdrawiam.

[zimny grog]

do eki mi blisko w ocenie. cztery ostatnie wersy są same w sobie ciekawą mini.

pozdrawiam.

[Latima]

jesli moge wrzucic swoje dwa grosze - w tym utworze chciałam właśnie ujawnić swój bunt przeciwko stereotypom, dlatego koncze te wywody stwierdzeniem - ludzie przechodzili/ ludzie idą / bogowie wszechrzeczy/, bo jedyną naukową prawdą jest fakt rozszczepianie światła przez kryształ ( wody/ szkła itp), tworząc tęczę. Tę dwoistość ujawnia pointa. Jeżeli posłużyłam się skrótem, to liczyłam, że Marcin S odczyta poprzedni tekst właśnie jako interpretację większości moich wierszy. Jednak wezmę pod uwagę, aby rzadziej posługiwac się taką formą, dziekuję za zainteresowanie, La

[Marcin Sztelak]

No tak, jak kiedyś dawno temu napisałem wszyscy jesteśmy monotematyczni... Gdybym udawał, że nie wiem dla kogo dedykacja, być może przychyliłbym się do opini poprzednich komentujących. Z drugiej strony może wystraczy zwiększyć długość fraz w pierwszej cząstce.

W każdym razie bardzo dziękuję za dedykacje i za wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.

[Hosanna]

ja nie wiem dlaczego ale końcówki często mają moc
i w tym wierszu bardzo mi sie podoba

kruche istoty rozumne
na polnej drodze
z przydrożnym świątkiem

poszukujemy winnego