Lovers death

Wiadomość

#1 Post autor: **Lucile** » 28 sty 2020, 22:03

(wprawka do wiersza "Przyjaźniłam się z kochankami obłąkanych")

Śmierć?
Nie wierzę,
to blef!

Wybranki nawiedzonych noszą
szkarłatną bieliznę, zapowiada je stukot
wysokich obcasów. Jednak częściej chodzą
nago.

I nie dziwisz się, że są bardziej prawdziwe
niż ta kobieta obok - na poduszce.

A kiedy wybranki nawiedzonych tańczą,
tamta, chociaż próbują ci wmówić, że bardziej realna -
znika.

W międzyczasie,
między słowami, w międzyprzestrzeni
wybranki nawiedzonych rozsiewają
miłość.

A gdy nadejdzie czas,
tylko wybranki nawiedzonych
położą ci ostatnie monety.

#2 Post autor: **skaranie boskie** » 28 sty 2020, 22:19

wow!
To jest wiersz!
Zaskoczyłaś, zaimponowałaś i... oczarowałaś.
Wiedziałem, że można bez rymów, ale, że aż tak...
Jestem naprawdę pod wrażeniem wybranko nawiedzonych. Serio serio.
:rosa:

bonkreta · #3 Post autor: **bonkreta** » 28 sty 2020, 22:27

Lucile, ależ ładunek obrazowości, przemyśleń i zmysłowości.
Przepięknie! :rosa:

#4 Post autor: **Lucile** » 28 sty 2020, 22:28

A tak mnie jakoś naszło.
Trafiło się ślepej kurze ziarnko

Gruszeczko, Skarańku, pięknie dziękuję

#5 Post autor: **lczerwosz** » 28 sty 2020, 23:13

aż nie wierzę, że na czerwono;
chociaż może,
bo znałem kiedyś może i nawiedzoną
i była taka sama i jak te kochanki nawiedzonych

Lucile pisze: ↑
28 sty 2020, 22:03
niż tak kobieta obok - na poduszce.

czy tu nie pownno być ta zamiast tak

#6 Post autor: **Lucile** » 29 sty 2020, 00:03

lczerwosz pisze: ↑
28 sty 2020, 23:13
Lucile pisze: ↑28 sty 2020, 22:03
niż tak kobieta obok - na poduszce.
czy tu nie pownno być ta zamiast tak

Oczywiście, Leszku, dzięki za wyłapanie, już poprawiam

BerniM · #7 Post autor: **BerniM** » 29 sty 2020, 10:23

Kochana, piękny wiersz, jak zawsze zresztą.... ale, zastanawiam się nad kochankami nawiedzonych.. muszę przyznać, że nigdy takiej nie spotkałam

raczej te wyrachowane albo piękne i niedostępne albo sufrażystki świadome i waleczne :)Zastanawiam się czy to boli ? Czy to może być spełnione ? Sama nie wiem...

#8 Post autor: **Lucile** » 29 sty 2020, 10:55

Beniu, dziękuję za miłe słowa, a "wybranki nawiedzonych" spróbuj potraktować, jak metaforę nieustającej pogoni - prawie każdego z nas - za własnymi marzeniami.

#9 Post autor: **Lucile** » 30 sty 2020, 13:28

Elka, z przyjemnością przyznaję (chociaż może po raz pierwszy artykułuję), że posiadasz spore wyczucie interpretacyjne.
Bo:
Czyż nie zmagamy się sami ze sobą?
Czy śmierć ma być kresem wszystkiego?
Czy zawsze dokonujemy właściwych wyborów?
Czy nie mamy prawa do błędów?
Czy, i jaki ślad pozostawimy po sobie?
A co z naszymi marzeniami? et cetera, et cetera... ile pytań, a ile na nie odpowiedzi?

Ot, kiedy dochodzi się do pewnego etapu w życiu, to one - uniwersalne i podstawowe - a nie gorączka bieżących, codziennych spraw wchodzą pod skórę i domagają się przynależnej im uwagi.

Pozdrawiam
L