wozak (na podstawie Wózka - W. Hasiora)

[biegnąca po fali]

postawili na tobie krzyżyk
przez noc synku będę cię wiózł
córeczko z grudką gliny pod główką

wcale nie urodzinową świeczkę zapalę
rozpłynie się wytopi w użyczonym cieple
a tobie zimno
gdy tak patrzę przez lustro
już nie wiem

po kim ta żałoba
komu pomnik stawiają synku
gdzieś po wybojach będę cię wiózł córeczko
i bedą uciekać z nas sny
jak spod nóg droga

zamiast kołysanki
zgrzyt zazębiających się krzyżowych ramion
terkot kół
w szorstkiej pieszczocie
nadzieja i zguba

[tabakiera]

Odważna inspiracja, Wózek jest dziełem, którego się nie zapomina i które jako pierwsze rzuca się w oczy w galerii Hasiora w Zakopanem.
Powiem tak - moim zdaniem temu tekstowi dobrze zrobiłoby poważne odchudzenie.
Rozumiem, tragiczny temat, jednak nasilenie łzawości powoduje jego rozwodnienie.
Druga strofa to bicie patetycznej piany.
Rozumiem, rozczulasz się i zaraz będzie, że ja bez serca, no ale zbyt roztkliwiasz i tyle.


postawili na tobie krzyżyk
przez noc synku będę cię wiózł
córeczko z grudką gliny pod główką

będą uciekać z nas sny
jak spod kół droga

odbijam w lustrze
szorstką pieszczotę
świec


Sorki.

[Alek Osiński]

Hmmm, jak na mój gust chyba zbyt tkliwy ton
ale to w sumie da się zrozumieć, w sztuce wizualnej
wydaje mi się, że dużo łatwiej jest zachować dystans
słowa wydają się łatwiej przenikać sferę wrażliwą...

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Tkliwy żal, ale w końcu jak inaczej można. Całkiem udane ubranie w słowa obrazu.
Pozdrawiam.