13.06.2021

[Karma]

Może i mogłem mocniej, bardziej
choc przecież kieszeń wypełniona po brzegi,
dalekie jak horyzont i ciepło słoneczne.
Kto spodziewał się impulsów elektrycznych,
niech pierwszy zanurzy mi głowę.
A potem przytrzyma.

Może kiedy zabraknie bodźców,
poczuję więcej niż ułamek tarcia,
tak bliski wszystkiemu, co pod ciśnieniem.

To napiera na mnie zewsząd, dusi i unieważnia
każdy rzucony kamień, który odbija się od tafli.
W nieskończoność.
A potem przemierza kontynenty,
zatacza okrąg i uderza mnie w głowę.

Aż tracę przytomność.

Wyrzuty sumienia.
Marcin Lenartowicz.
Z cyklu: Czarnoscisk.
Czerwiec, 2021.

[tabakiera]

Zawsze można bardziej, mocniej, inaczej.
Takie bicie się z myślami to rzecz normalna w pierwszym stadium żałoby, straty.
Normalna, ale każdy przeżywa ją bardzo, indywidualnie i niepowtarzalnie.
Długa droga do pogodzenia się.

Człowiek żyje jak umie najlepiej, radzi sobie z problemami tu i teraz, zgodnie ze swoim stanem, sumieniem, świadomością.
Z perspektywy czasu łatwo coś sobie wyrzucać, tak jak wypomina się błędy decyzji wpływających na historię.
Łatwo oceniać i biczować albo samobiczować z perspektywy czasu.

Tak więc kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamieniem.
Cholera, a jednak rzucają - problem ze spojrzeniem we własne oczy.
Rzucasz - i kamień jak bumerang wraca.
Takie boksowanie się z poczuciem popełniania zła, brania go na siebie, a przecież to echo, to to, co kiedyś oko za oko, co z bólu, co w złości. A co cy było, gdyby reagować inaczej? Może byłoby gorzej? Święci nie jesteśmy, w raju nie żyjemy.

niech pierwszy zanurzy mi głowę.
A potem przytrzyma.

Może kiedy zabraknie mi bodźców,

Drugiego mi pozbyłabym się.

[Karma]

Pozbyłem się.

Cóż.
Masz trochę racji.

Ale tu chodzi bardziej o to, że może za mało mi żal?
Że powinienem odczuwać tę stratę bardziej.
A wszystko jakoś tak strasznie szybko stało się normalne.

Pozornie.

[Marcin Sztelak]

Tak to już jest, zawsze można było inaczej, lepiej, czasu się nie cofnie i chyba dobrze. Wciąż chcielibyśmy coś ulepszać...
Pozdrawiam.

[Karma]

Pewnie masz rację.
Niemniej, zawsze jest jakieś : a co, gdyby...