nas troje

[tabakiera]

zapach pierwszego zbliżenia
do wspólnych świąt w pokoiku
pośród zielonych gałązek
mrowią się ciepłe iskierki
przyszłych dotyków już doszłych

do zawsze do tu i do teraz

wchodząc w przestój za mało
oddechu wdycham odpychasz
przeszłość na siebie za nami
zamknięte drzwi pewny omam
na lawie ciepłej i słonej

natychmiast się na tej fali
rozbierzmy nim sypnie z okna

pierwszy śnieg

[Wszebor]

zapach pierwszego zbliżenia
do wspólnych świąt w pokoiku
pośród zielonych gałązek
mrowią się ciepłe iskierki

Bardzo ładnie tak świątecznie, nastrojowo napisane.
Do tego dochodzi nam taka miłość namiętna, nienasycona widzę, że dobrze te święta się zapowiadają i oby takie były, spokojne, miłe i kochane.
Wszystkiego dobrego.

[Lucile]

Tab, można Twój wiersz odczytywać - np. tak:
Nas troje – nastroje. Ładny świąteczny klimat z pierwszym śniegiem, z ciepłem i czułością, jaką chętnie okazujemy sobie w tym szczególnym, bożonarodzeniowym okresie. Oczywiście, nasuwają się także skojarzenia z szopką: Maryją, Józefem i maleńkim Jezuskiem (ciekawe jak jeszcze długo będzie można używać tego terminu - Boże Narodzenie - UE już nam wysyła odpowiednie sygnały).
I, wiersz, w tej aurze czyta się z przyjemnością i… tak wprost.

Ale, ale, można go odczytywać - np. tak:
Jest już ich troje, chociaż, być może, ale nie jestem pewna, „sprawca” cudu życia, jeszcze o tym nie wie,

mrowią się ciepłe iskierki
przyszłych dotyków już doszłych

A te wersy

za nami
zamknięte drzwi pewny omam
na lawie ciepłej i słonej

natychmiast się na tej fali
rozbierzmy nim sypnie z okna

pierwszy śnieg

aż proszą się by przypisać im chęć zapewnienia (już trojgu) bezpieczeństwa, opieki, spokoju i słodyczy miłości.

Tak mi się we wtorkowe, nieco śnieżne, krakowskie południe pobajdurzyło.

Pozdrawiam

[eka]

Nastroje od różnych okoliczności zależą.
Świąt np. lub klimatu. I przeszłości oczywiście, która ma wpływ.
Podmiotka o tym wie i słusznie diagnozuje.
Zawsze jednak można coś uratować tu i teraz.

[tabakiera]

Kochani, dzięki za czytanie i pozostawiony ślad pod tekstem. Lucile, myślę że Unia nie zabrania nikomu wierzyć w Boga, unika się tylko narzucania jedynie słusznego poglądu i światopoglądu innym ludziom. Każdy ma prawo do własnych świąt, jeśli tym nikomu krzywdy nie czyni.
No a przegięcia w żadną stronę dobre nie są, bo prowadzą do konfliktów i wymuszają przyjęcie bardzo radykalnych stanowisk.
Zawsze jest jakiś środek i tam można się spotkać.

Cieszy mnie, że tak różnie odbieracie mój wytwór.

Pozdrawiam wszystkich świątecznie i zgodnie z tradycją, w jakiej mnie wychowano - czyli z prezentem, choinką i Mikołajem.
Maryjka, Jezusek i Józef w tle, jako elementy tej tradycji, którą szanuję.
Podobnie jak jej brak wśród innych kultur, oby nikt nie palił naszych drzewek i nie niszczył naszych szopek, jako i my nic nikomu nie psujmy.