****

Wiadomość

Krokus · #1 Post autor: **Krokus** » 28 gru 2021, 20:03

to dziecko na fotografii
właśnie umarło ze starości

czas... pierwszy urodzinowy prezent
nigdy nie należał do mnie
inaczej nie pozwoliłbym mu upłynąć

to dziecko na fotografii
zacisnęło pięść uderzyło w lustro
tworząc kilka linii przeznaczenia
i ostrych przypadków
wchodzących głęboko w skórę

potem przeszłość uśmiecha się do lustra
pięść otwiera na świat

dziecko na fotografii
staje się fotografią

#2 Post autor: **Lucile** » 28 gru 2021, 22:54

Przemijanie, przemijanie, a za kilka dni i ten rok przejdzie do historii.
To prawda - a już szczególnie patrząc na stare fotografie - bywa, że trudno się z tym pogodzić; napełnia refleksją, smutkiem, tęsknotą, czasami złością, a nawet gniewem, w zależności jakie uczucia w nas budzi:

Krokus pisze: ↑
28 gru 2021, 20:03
tworząc kilka linii przeznaczenia
i ostrych przypadków
wchodzących głęboko w skórę

Melancholijny wiersz na schyłek roku.
Z pozdrowieniami i życzeniami aby nadchodzący pozwolił nam wrócić do normalności przedpandemicznej.

Tak na marginesie małe pytanko - dlaczego w tytule aż cztery gwiazdki, czy to ma jakieś szczególne znaczenie?

#3 Post autor: **tabakiera** » 28 gru 2021, 23:31

Bardzo wyrazisty tekst z mocną puentą.
Utrata dzieciństwa, zniknięcia dziecka w człowieku no i cały proces dojrzewania.
Pięknie to ująłeś.

"Nie daj mi Boże, broń Boże skosztować
tak zwanej życiowej mądrości,
dopóki życie trwa (...)"

#4 Post autor: **eka** » 29 gru 2021, 00:04

Czas to podobno konstrukt ludzki, pomysł na genezę zmiany, więc może go nie ma, a życie jest po prostu układanką z każdą częścią równouprawnioną, niezmienną.
Bardzo lubię takie teksty, bo inspirują.
Dziecko jest tylko fotografią? No pomyśl, tak nie może być.

Bardzo dobry wiersz.

Krokus · #5 Post autor: **Krokus** » 29 gru 2021, 13:25

Lucile pisze: ↑
28 gru 2021, 22:54
Przemijanie, przemijanie, a za kilka dni i ten rok przejdzie do historii.
To prawda - a już szczególnie patrząc na stare fotografie - bywa, że trudno się z tym pogodzić; napełnia refleksją, smutkiem, tęsknotą, czasami złością, a nawet gniewem, w zależności jakie uczucia w nas budzi:

Krokus pisze: ↑
28 gru 2021, 20:03
tworząc kilka linii przeznaczenia
i ostrych przypadków
wchodzących głęboko w skórę

Melancholijny wiersz na schyłek roku.
Z pozdrowieniami i życzeniami aby nadchodzący pozwolił nam wrócić do normalności przedpandemicznej.

Tak na marginesie małe pytanko - dlaczego w tytule aż cztery gwiazdki, czy to ma jakieś szczególne znaczenie?

Nie, cztery, bo tak wyszło.

Krokus · #6 Post autor: **Krokus** » 29 gru 2021, 13:26

eka pisze: ↑
29 gru 2021, 00:04
Czas to podobno konstrukt ludzki, pomysł na genezę zmiany, więc może go nie ma, a życie jest po prostu układanką z każdą częścią równouprawnioną, niezmienną.
Bardzo lubię takie teksty, bo inspirują.
Dziecko jest tylko fotografią? No pomyśl, tak nie może być.

Bardzo dobry wiersz.

Dzięki za komentarz, eko.

#7 Post autor: **tabakiera** » 29 gru 2021, 14:41

Ależ doprawdy nie ma za co mi tak dziękować, to tylko krótki komentarz,

Pozdrawiam serdecznie.

Krokus · #8 Post autor: **Krokus** » 29 gru 2021, 14:45

tabakiera pisze: ↑
29 gru 2021, 14:41
Ależ doprawdy nie ma za co mi tak dziękować, to tylko krótki komentarz,

Pozdrawiam serdecznie.

Nie rozumiem?

Alek Osiński · #9 Post autor: **Alek Osiński** » 10 sty 2022, 00:18

Uderzanie w lustro, mimo utworzenia nowych linii
przeznaczenia okazuje się jednak daremne, a fotografia
nie obejmie, ani nie podejmie życia, może jedynie odnotować jego
fakt w rejestrze utrwalonych obrazów. Trafne spostrzeżenia!

Krokus · #10 Post autor: **Krokus** » 13 sty 2022, 18:01

Alek Osiński pisze: ↑
10 sty 2022, 00:18
Uderzanie w lustro, mimo utworzenia nowych linii
przeznaczenia okazuje się jednak daremne, a fotografia
nie obejmie, ani nie podejmie życia, może jedynie odnotować jego
fakt w rejestrze utrwalonych obrazów. Trafne spostrzeżenia!

Dzięki za komentarz.