Kolacja podwyższonego ryzyka

[Marcin Sztelak]

Nikomu niepotrzebne księgi
smażone w głębokim tłuszczu
najlepiej smakują gdy spada
drapieżny zmrok. Do popicia wino,
które zwykł wieczorami
pijać Poncjusz Piłat ze strachem
zerkając na murszejący krzyż.

Z ogarków i świec spływa wosk,
nie wróżymy, zupełnie pewni
braku skutku i przyczyny.
Pozostają tylko szalone tany,
nagość i seks zanim wybrzmi
zegar i zgasną światła miast.

Wśród rozbitego szkła
złożymy rozpalone głowy,
może ochłoną nim zrozumiemy
– ciąg dalszy nie nastąpi.

Nawet w najbardziej bluźnierczych snach.

[lczerwosz]

mruszejący

murszejący
Ale to jest ciekawe, jak mogą działać wróżby, gdy zaprzeczamy istnieniu automatyzmu aparatu skutku i przyczyny. Wnioskowanie także zawodzi i wszystkim rządzi ślepy los.
Czy aby ślepy? Seks i wino tylko mieszają w głowie i maskują spiskową naturę świata nakierowaną na prawdziwą przyczynowość. Czy to aby nie sprzeczne?