a pamiętasz

Wiadomość

datura · #1 Post autor: **datura** » 21 lut 2023, 14:32

jak łowiliśmy gwiazdy pod powiekę
zakrapialiśmy ciemność swiatłem

dziś skaczemy na główkę
w czarną toń
splątani obietnicą

noc oblepia nas jak smoła
wykradamy sobie powietrze

nie ma powrotu do bańki
którą przebiłeś szpilą od mankietu
ja nadgryzłam o jeden pęcherzyk za dużo
wyssałam lepkie słowo -

nie musisz krępować dłoni
śmieci nie płyną pod prąd

#2 Post autor: **eka** » 23 lut 2023, 16:06

Pointa druzgocąca

Zapomnieć jak najszybciej.

:kofe:

datura · #3 Post autor: **datura** » 23 lut 2023, 16:10

Dzieki Ewo, to nie jest osobisty wiersz, większość moich wierszy nie jest osobista. Myślisz, że puenta za mocna? Zmieniłabyś coś w wierszu?

#4 Post autor: **eka** » 23 lut 2023, 16:22

Sylwio, nie. Taki to mocny finał, upokarzający, że ja chcę zapomnieć o zrównywaniu się z bezwolnymi śmieciami.
Duszący, ciężki wiersz, tzn. jego treść oddana metaforami.
Nic nie zmieniaj.

Marcin Sztelak · #5 Post autor: **Marcin Sztelak** » 23 lut 2023, 19:58

Smutny i mocny.

datura · #6 Post autor: **datura** » 24 lut 2023, 19:39

Marcin Sztelak pisze: ↑
23 lut 2023, 19:58
Smutny i mocny.

Dzięki, dobrze, że działa!

#7 Post autor: **Gloinnen** » 02 mar 2023, 09:40

Mam podobnie jak eka.
Wiersz poprzez swoje metafory, pokazuje uwikłanie w toksyczną relację, gdzie dochodzi przede wszystkim do przemocy psychicznej.
Najpierw jest oczywiście uwodzenie, potem przypieczętowanie wzajemnej zależności (może być nawet małżeństwo, stąd to związanie obietnicą), a potem wzajemne niszczenie się. I doprowadzenie peelki do przekonania, że jest śmieciem, odebranie jej poczucia własnej wartości.
W sumie - klasyczny obraz (z punktu widzenia psychologii) związku z psychopatą.
Najbardziej w tym wierszu uderza i przygnębia to bierne pogodzenie się z przylepioną już etykietą, przyjęcie stygmatu. Peelka albo już się poddała, albo jeszcze nie jest gotowa do walki.

Pozdrawiam,
Glo.