Huśtawka

[Toyer]

Nie huśtaj mnie tak mocno bo siedzę bez trzymanki
zaraz chyba odlecę daleko od ciebie i od huśtawki

bujasz mnie zawzięcie wciąż nie patrząc że się nie trzymam
a pode mną bardzo twardy ląd zwolnij boję się chcę wysiadać

to już nie jest zabawa a tortura na zabawce
zatrzymaj mnie bo spadam
umrę ze strachu na huśtawce

i wyleciałem z siodełka daleko i wysoko poleciałem
huśtawka to miłość wielka

i przez nią oszalałem

[eka]

Hm, ja bym jeszcze popracowała nad formą zapisu tej metafory miłości.
Generalnie... nie bujajmy

[Toyer]

Lepiej?

[eka]

Nie pamiętam szczegółów zapisu 1. wersji.

Ale zostawiłam do ewentualnego wypełnienia czymś nowym tylko to:

siedzę bez trzymanki
zaraz chyba odlecę

bujasz mnie zawzięcie
twardy ląd pode mną
zwolnij

tortura na zabawce
zatrzymaj mnie bo spadam
umieram ze strachu

wyleciałem
huśtawka to miłość wielka
przez nią oszalałem

[Toyer]

Przemyślę -dziękuję

[mirek13]

I konstrukcja jest kiepska, i powtórzenia do kitu.
Plus zaimkoza i gramatyczne dziwolągi.
Broni się jedynie sam pomysł.

[Toyer]

Pomysłów mi nie brakuje