Desert flower

[Gajka]

Desert flower

dodatkowa porcja ryżu
wybielała nadzieję
nic bardziej mylnego
to inny kolor
ciemnoskóra trzylatka z demonem
wszystkie mają diabła
nie tylko w oczach

rankiem kamień rozkwitał rubinem
akacjowe kolce
jak płomienne piekło
kaleczą dziecięcą niewinność
brzemię profanuje
człowieczeństwo

po grudach
torowała własną drogę
Pirelli zdemaskował jej czas
i pory roku
jaskrawe światła
nie oślepiły pustyni
w świadomości nadal tkwi

zraniony świat

.

[zimny grog]

tak się złożyło, że nie oglądałem, ani czytałem. każdy ma swoją pustynię duchową, towarzyską. nie każdy ma tę naturalną, piaszczystą. wychodząc z tej czy tej, różnie można trafić. mogą to być ogrody ukwiecone, lub ogrody "złych sadzonek"

[Krokus]

Widziałem film, piękna aktorka i straszna krzywda, tak to zraniony świat, ktoś sobie coś wymyślił i przerąbane.

[eka]

Też widziałam, świetnie zagrana postać.

A czytając Twój wiersz, Gajko, uświadomiłam sobie zmianę desygnatu słowa: człowieczeństwo.
Oczywiście wielu ludzi można dawną jego zawartością ozdobić, ale trend jest taki, jaki tu podajesz.
Ileż zła zawiera to pojęcie.
Dobry wiersz!