Zamulenia

[Marcin Sztelak]

Umajam się w grudniu – schludnie,
w kąciku pomiędzy muzyką
aldente. Lub inny makaronizm.

Paprocie kwitną w doniczce,
bo oświetlenie jest takie sztuczne
jak uśmiech na zdjęciu w liście
gończym.

Wysłanym pod adres dawno
zjedzonej chatki z piernika,
mieszkańcy lasu do dziś
wspominają ból brzucha.

I jedynie słuszną receptę
– kulka między oczy,
realizacja w toku.

Grudnieję w maju – niechlujnie,
ale w tych samych okolicznościach.

[falkon]

Zamulasz!
Nie ma definicji o poezji!
To ty jesteś recenzentem, co jest poezją.
< Realizacja w toku >