• Nasze rekomendacje
  •  
    UWAGA!
    JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
    admin@osme-pietro.pl
    PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
     
  • Słup ogłoszeniowy
  •  
    Demokracja jest wtedy, gdy dwa wilki i owca głosują, co zjeść na obiad.
    Wolność jest wtedy, gdy uzbrojona po zęby owca może bronić się przed demokratycznie podjętą decyzją.

    Benjamin Franklin

    UWAGA!
    KONKURS NA TEKST DISCO POLO ROZSTRZYGNIĘTY!

    Jeżeli tylko będziecie zainteresowani, idea konkursów powróci na stałe.
    A oto wyniki



    JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
     

gra w kolory II

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
Lucile
Posty: 4805
Rejestracja: 23 wrz 2014, 00:12
Płeć:

gra w kolory II

#1 Post autor: Lucile » 07 lut 2019, 23:35

jak myślisz - czy w erze czarnych dziur
kosmos nadal będzie krupierem
beznamiętnie tasującym rzeczywistość
a kwantowa fluktuacja obdarzy nas oddzielnymi
porcjami własnego ego

nieistotne
kiedy pod dwudziestoczterokaratowym słońcem
chcesz bym uwierzyła

zbyt błyszczy
znam cię i tak z trzydziestu dwóch odcieni bieli 
wybierzesz ten od którego
zimno mi

kiedy złotem i bielą znikasz mnie
ja nisko pochylona
podniosę zdeptany wrzos

tylko czy zdołam ocalić
mieszkającego tam

elfa?
Non quivis, qui vestem gestat tigridis, audax


lucile@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
em_
Posty: 2467
Rejestracja: 22 cze 2012, 15:59
Płeć:

gra w kolory II

#2 Post autor: em_ » 08 lut 2019, 10:07

Witaj,
wiersz ciekawie napisany, ładne metafory, ale
kilka rzeczy bym zmieniła:

zbyt błyszczy znam cię (znam cię wyglądałoby lepiej w osobnym wersie)

zimno mi (a może np marznę?)

znikasz mnie (przekombinowane, tylko zaśmieca tekst)

Dobrze Cię znowu czytać, pozdrawiam
you weren't much of a muse
but then I weren't much of a poet
— N. Cave

Awatar użytkownika
eka
Posty: 16787
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

gra w kolory II

#3 Post autor: eka » 08 lut 2019, 16:46

Niepokój o przyszłość - chyba już zaobrączkowanego - związku. Czy tak maksymalnie razem w jednej tylko fluktuacji kwantowej, czy w oddzielnych rozdaniach obojętnego świata, pełnego zapadających się w sobie obiektów.
A on, adresat, niczym wsysająca czarna dziura, i bardzo trzeźwo myśląca.
Czy podmiot liryczny się oprze?
Czy może...

Krupier beznamiętnie tasujący rzeczywistość - bdb metafora, podeszła w 100%.
Czasoprzestrzeń - obecność tego już w tysiącach wierszy obecnego słowa - spłaszcza, osuwa w banalność ten fragment. Już - msz - lepiej zabrzmi:
oddzielnymi porcjami czasu i przestrzeni (życia/doznawania).
Podzielam uwagi Em_ w kwestii zmian.

Pozdrawiam:)

Hosanna
Posty: 1860
Rejestracja: 24 cze 2012, 13:50

gra w kolory II

#4 Post autor: Hosanna » 09 lut 2019, 16:55

Bardzo mi sie podoba
w miłości obiekt nas totalnie zaćmiewa

ale
moje doświadczenie mnie uczy że te bolesne i cudownie upojne zaćmienia sa jakby narkotyczne i nie nalezy im ufać

nalezy wierzyć w elfa

skoro elf jest (chwilowo) w niewoli to widac coś mu ta niewola daje

ale trzeba w niego wierzyć

kiedy trzeba odejdzie do SWOJEJ bajki
bogatszy o wiele karatów i odcieni bieli

czy słońce zostanie jaśniejsze ?

:)
?

Awatar użytkownika
Lucile
Posty: 4805
Rejestracja: 23 wrz 2014, 00:12
Płeć:

gra w kolory II

#5 Post autor: Lucile » 12 lut 2019, 01:08

Em_, Eko, Hosanno,
pod wpływem Waszych sugestii postanowiłam przemyśleć wszystkie proponowane zmiany - wierzę, że dla poprawy tego tekstu.
Zacznę od "czasoprzestrzeni"
eka pisze:
08 lut 2019, 16:46
Czasoprzestrzeń - obecność tego już w tysiącach wierszy obecnego słowa - spłaszcza, osuwa w banalność ten fragment.
Pełna zgoda, Eko, zbyt banalne i nadużywane. Zmienię.
em_ pisze:
08 lut 2019, 10:07
znikasz mnie (przekombinowane, tylko zaśmieca tekst)
"Znikasz mnie" - do tego określenia mam ciepły, pozytywny i osobisty stosunek. Dla mnie nie jest przekombinowane. Bo to jest tak; kiedy patrzy się w/pod słońce, człowiek staje się chwilowo oślepiony - znika (na szczęście na chwilę) jego możliwość jakiegokolwiek postrzegania. On, czyli ten do którego zwraca się peelka, właśnie w taki sposób ją "znika". Całkowicie niezależnie od jej woli. I ona zdaje sobie z tego sprawę. Czy czeka ją przyszłość w tych odcieniach mało bezpiecznej (nie tylko dla oczu) bieli, która pomimo przypisanej temu kolorowi niewinności, symbolizuje także śmierć (są przecież miejsca, gdzie ten kolor jest wyrazem smutku i żałoby).
Czy pochylenie peelki to unik zmierzający do próby wyjścia z tej sytuacji, czy też jest wyrazem pogodzenia się z losem? Może nieoślepiona spostrzeże inne możliwości?
Nie wiem.
Wiem tylko, że "znikasz mnie" jest dla mnie zbyt ważne - zostanie.
em_ pisze:
08 lut 2019, 10:07
zbyt błyszczy znam cię (znam cię wyglądałoby lepiej w osobnym wersie)
zgoda, "znam cię" dostanie swój odrębny wers.
Nad "zimno mi" jeszcze pomyślę, ale intuicja mi mówi, że raczej też powinno zostać.
Hosanna pisze:
09 lut 2019, 16:55
nalezy wierzyć w elfa

skoro elf jest (chwilowo) w niewoli to widac coś mu ta niewola daje

ale trzeba w niego wierzyć

kiedy trzeba odejdzie do SWOJEJ bajki
bogatszy o wiele karatów i odcieni bieli

czy słońce zostanie jaśniejsze ?
:bravo:

Bardzo dziękuję za poczytanie, komentarze i uwagi.

Pozdrawiam :rosa:
L
Non quivis, qui vestem gestat tigridis, audax


lucile@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
eka
Posty: 16787
Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59

gra w kolory II

#6 Post autor: eka » 12 lut 2019, 22:31

Fajnie, mnie się podoba po tej małej korekcie.
Pozdrawiam, Lu:)

:kofe: :kofe:

Awatar użytkownika
Lucile
Posty: 4805
Rejestracja: 23 wrz 2014, 00:12
Płeć:

gra w kolory II

#7 Post autor: Lucile » 13 lut 2019, 22:13

eka pisze:
12 lut 2019, 22:31
Fajnie, mnie się podoba po tej małej korekcie.
Bardzo dziękuję, miło czytać takie słowa. Cieszę się, że nie zepsułam.
Pozdrawiam, i może oprócz kawy też :vino:
Non quivis, qui vestem gestat tigridis, audax


lucile@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
bonkreta
Posty: 497
Rejestracja: 12 gru 2018, 20:07

gra w kolory II

#8 Post autor: bonkreta » 14 lut 2019, 10:23

Bardzo się podoba. Interesująco, a od drugiej niesamowicie lirycznie, tak jak lubię.
Pozdrawiam :kwiat:
Nie chcę żyć w swoich dziełach, chcę żyć w moim apartamencie. - Woody Allen

Marcin Sztelak
Posty: 5184
Rejestracja: 21 lis 2011, 12:02

gra w kolory II

#9 Post autor: Marcin Sztelak » 17 lut 2019, 18:04

Świetne metafory w pierwszej zwrotce, ogólnie udany wiersz. Chociaż osobiście to znikanie kogoś kojarzy mi się akurat negatywnie (Paragraf 22).

Pozdrawiam.

Awatar użytkownika
Lucile
Posty: 4805
Rejestracja: 23 wrz 2014, 00:12
Płeć:

gra w kolory II

#10 Post autor: Lucile » 18 lut 2019, 15:35

bonkreta pisze:
14 lut 2019, 10:23
Interesująco, a od drugiej niesamowicie lirycznie,
Marcin Sztelak pisze:
17 lut 2019, 18:04
Świetne metafory w pierwszej zwrotce
Dziękuję bardzo Elu i Marcinie,
Marcin Sztelak pisze:
17 lut 2019, 18:04
Chociaż osobiście to znikanie kogoś kojarzy mi się akurat negatywnie (Paragraf 22).
i masz rację, tu chyba też taka sytuacja bez wyjścia - ot paradoks paragrafu 22.
Chociaż, przyznaję bez bicia, nie kojarzyłam mojego "znikasz mnie" ze świetną książką Josepha Hellera - a szkoda, byłoby bardziej uniwersalnie.
Pozdrawiam
L
Non quivis, qui vestem gestat tigridis, audax


lucile@osme-pietro.pl

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”