Przypadki

[Agnieszka R.]

Er cierpi na niedostatek ubrań.
Er ma siostrę, która czasem daje ubrania.
Jego była żona przez cale życie lubiła się bujać.
Bujała się na przyczepie pełnej kartofli, gdy z pola z ojcem wracała.
Na rozhuśtanych wiatrem gałęziach jesionu, śliw i gruszy.
Bujała się w ogrodzie na płatkach kwiatów, krzewach oprószonych kolorami.
Teraz też się buja.... w kolebce.
Er znalazł przypadkiem czarną szmatę w pokoju i zastanawia się kto podrzucił.
Pasuje idealnie, jakby ją miał od dawna - wyciska soki, rwie naskórek, owija się wokół kostek.
Czarny kawałek wystaje też z kołyski. Er podchodzi. Buju, buj - mówi. Buja.

*

Emily bujała się w dzieciństwie podczas snu.
Dziś jest stewardessą, pracuje w Dubaju. Z jej ust nie schodzi uśmiech.
Emily łapie ciężarny brzuch Europy. Łapie cały świat.

[eka]

Zaledwie w jednym wypowiedzeniu napomknienie o siostrze Er - zastanawiające. Siostra daje ubrania. Ubrania mogą być metaforą bezpieczeństwa, statusu materialnego, podejmowanych celów.
Po ubraniach należy skupić uwagę na możliwych znaczeniach czasownika: bujać. On jest dominantą w tekście. Zbiera wiele sensów. Bujanie byłej żony Er jest nie wprost, ale wyraźnie, krytykowane przez podmiot wiersza. Może owo bujanie oznaczać: kłamstwa, niefrasobliwość życia a nawet chorobę psychiczną byłej żony, bądź jej totalną infantylność. Konsekwencje tych zachowań nadal spadają na byłego męża.

Charakterystyce (dalej w kontekście - bujania - ale już w znaczeniu mocno optymistycznym ) poddawana jest bliżej niesprecyzowana Emily.
Ostatnia metafora tego interesującego wiersza jest kapitalna, aż się uśmiechnęłam:

Emily łapie ciężarny brzuch Europy. Łapie cały świat.

I jeszcze mi teraz jeden motyw się pojawił: macierzyństwo. Jego brak w życiu obu pań: Byłej Er i Emily. Jak nie poradziła się sobie pierwsza i znalazła rekompensatę - druga informuje ten niebanalny, zmetaforyzowany wiersz.

[Marcin Sztelak]

Wiersz to właściwie jedna, duża bardzo dobra metafora. I wspaniała puenta.

Pozdrawiam.

[Agnieszka R.]

No nie wiem, co powiedzieć, może powiem tak po prostu. Dziękuję bardzo!