album

[eka]

robiłeś mi zdjęcia pod światło. portrety ze słońcem
lub stuwatową żarówką. w nieostrych konturach
półmroczne twarze, cienie nagości.
cienie miękkie i groźne.
twojemoje są tylko nasze - w szeptach
nad niedoświetlonym bólem
- czułość jak powódź. pamiętaj.
piekło, które przeżyjesz,
minie.

kradnie mnie przeszłość.

[tabakiera]

Bardzo dobry wiersz, Ewo.
Motyw światła i cienia w tekstach powoduje i mnie ciarki.
Działa na moją wyobraźnię.

Nostalgicznie o poznawaniu siebie i nieuchronnym odchodzeniu.
O tym, jak trudno pozbyć się przeszłości.

[biegnąca po fali]

Mam jak tabakiera. Stąd sporo u mnie wierszy ze światłem w tle. Bardzo dobry, Ewo. Tylko pozazdrościć:)

[lczerwosz]

robiłeś mi zdjęcia pod światło. portrety ze słońcem
lub stuwatową żarówką. w nieostrych konturach
półmroczne twarze, cienie nagości.
cienie miękkie i groźne.

fotografii dobre światło czyni kontrasty, wyostrza, światło rozproszone daje miękkości, półcienie.

twojemoje są tylko nasze - w szeptach
nad niedoświetlonym bólem
- czułość jak powódź. pamiętaj.
piekło, które przeżyjesz,
minie.

Tak, zgadzam się, jak w fotochemii, choć tego nie napisałaś wprost, procesy chemiczne zmieniają się, zdjęcie jest wywoływane, utrwalane. Tak to rozumiem na poziomie zmaterializowanym na gruncie fotografiki zastosowanym do tworzenia pięknych metafor.

kradnie mnie przeszłość.
mniej
i mniej mnie, pan Ciąg-Skutek
za plecami robi swoje.
odwrócić się w jego światło
powodzią.

Najpierw myślałem, że kradnie mi przeszłość. Ale nie, Przeszłość kradnie Ciebie, a Ciebie wciąż zostaje mniej. Cóż, na łańcuch przyczynowo-skutkowy nie mamy wpływu, nie sposób go odwrócić. Piszesz, żeby mu czołem stawić się?
Powódź, dlaczego ponownie użyta?
A tak ogólnie odbiór pozytywny.

[zimny grog]

bardzo dobry wiersz Ewo, więc klasku klasku i ukłon

pozdrawiam i stawiam

[AS...]

życie człowieka przypomina życie drzewa
bo paradoksalnie
najmłodsze słoje to najstarsze słoje

https://www.youtube.com/watch?v=KIpt_BIrIzM

[eka]

Tab, Ewo, Leszku, AS...ie - bardzo mi miło, że przybyliście. W punkt interpretacje, łechtające opinie, fantastyczne refleksje i na dodatek piękna muza. AS... dziękuję:)
Równie serdecznie Tab za inspirację.

Powódź, dlaczego ponownie użyta?

Powódź światła, czułości... czemu nie osobowości? Tak mi się pomyślało.

Dla miłych Gości -

[Alek Osiński]

Pierwsza cząstka znakomita, Ewo, lirycznie wyśrubowana.
W zasadzie, jak dla mnie wystarczy za cały wiersz, bo druga, to mimo wszystko
trochę jakby dopowiedzenie...

Pozdrawiam : )

[eka]

Zbędna? Hm. muszę się zastanowić, Alku.
Dzięki za opinię.

Zimny Grogu, Tobie też:)

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry, światło cieniowy wiersz. Zastanawiam się czy nie byłoby dobrze zakończyc go na mnie kradnie przeszłość.

Pozdrawiam.