misterium samotności

[marta zoja]

drżę na samą myśl
wsłuchuje się w ciszę
między zwyczajnym życiem
a tańcem we dwoje

poszczególne słowa rozbijam
na atomy
widzę przez kwanty i sugestie

jestem dotknij mnie
w przestrzeni niezamalowanej
obrazu

postrzegam piękno przywilejem
zobacz to
w każdym westchnieniu kobiety


+autor obrazu Jacek Winkiel

[Marcin Sztelak]

Szczerze powiem, że mocno bym poskracał, byłaby dobra miniatura...

Pozdrawiam.

[eka]

Za Marcinem.

między zwyczajnym życiem
a tańcem we dwoje

poszczególne słowa rozbijam
na atomy
widzę przez kwanty i sugestie

jestem dotknij mnie
w przestrzeni

To jest dobre wg mnie, oczywiście, więc subiektywnie.
Pozdrawiam:)

[marta zoja]

Wiersz powstał z inspiracji obrazem Jacka Winkla, który zgodził się udostępnić pod moim wierszem. Dlatego Marcinie i eko zostawię wszystkie słowa jakie wypłynęły ze mnie z obrazu. Dziękuję za czytanie i komentarze. Pozdrawiam marta zoja