Rok wygaszonego słońca

[Marcin Sztelak]

Zacznijmy od: cała para poszła w las.

Do wszystkich bełkotliwych wypowiedzi zobowiązuje
hasło znane od dzieciństwa, 48 punktów na marginesie
księgi metrykalnej: życie zabija – rzuć teraz.
Tylko porad nie udzielają pod żadnym z numerów.

Na początku była kropka skoro zawsze będzie na końcu.

Doomsday – jak mawiają Amerykanie zawsze skłonni
do uproszczeń w etymologi. Zresztą niewiara w ludzi
na księżycu to lekka przesada. Choćby nawet sceptycyzm
był wyssany wraz z szorstkim dotykiem bezimiennego ojca.

Zakończmy na: muchy spacerują po skórze.

Ta rozpięta na ramie pustego okna od wszystkich mieszkań,
w których nigdy nie wyszeptywano zaklęć nad kociołkiem.
Pełnym gęstej zupy jarzynowej. Albo żeby słowo się stało
choćby na ułomek, ten ukuty od ułomności, sekundy.

[Alek Osiński]

Tylko porad nie udzielają pod żadnym z numerów.

Może to i dobrze, bo przecież zawsze istnieje możliwość
przekierowania pod fałszywy adres. Ten też ciekawy, do zgłębiania : )