Mity a behawioryzm

[Latima]

Mam na imię Gaja. Rodzę umiłowanych Tytanów
obojętna na jęk Sturękich dobiegający z Tartaru.
Za szybko wykonywali ruch zagarniania, za szybko.
Uranos znienawidził Cyklopów. Umieli patrzeć
w jedną stronę. Ich drwina ze spowolnionych
działań ojca została ukarana. Niech spadają.

A lu­dzie mych wier­szy słu­cha­jąc po­wsta­ją
I wil­ki wy­cho­dzą że­ru­ją­cą zgra­ją...
Po­wo­łał mnie Pan
Na bunt *

Postarzałam się. Słyszę głos władcy podziemia.
Na Placu św Marka trwa dalej karnawał. Posejdon
przygotował sieci. Chce mnie złowić i pokazać
ludziom wnętrze Ziemi. Jego naiwność rozczula.


A lu­dzie dziew­czy­nę wśród prze­kleństw gwał­ci­li
I wło­sy jej ścię­li, i ręce spa­li­li.
Po­wo­łał ją Pan
Na gnój*

* S. Grochowiak

[eka]

Bardzo ciekawy wiersz. Zderzenie aluzji literackiej z podmiotem lirycznym, prawdopodobnie w zamyśle autorskim, będącym alter ego dziewczyny z wiersza Grochowiaka.
Mityczna Gaja, matka Ziemia mimo doświadczeń trzyma się dobrze. Plemię ludzkie jak poprzednie jej dzieci walczy o panowanie nad światem, nad nią.
Ziemię stać na bunt, ale czy skończy jak zgwałcona bohaterka?
Ekologiczny wymiar dla mnie ma ten dobrze skomponowany liryk. Zatrzymał.
Pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

To mnie Pani rozwaliła, jeden z najlepszych wierszy jakie dane mi było czytać.

Pozdrawiam.

[Latima]

Bardzo dziękuję za te słowa. Mialam świadomość, że utwór nie mówi wprost, ale poezja to taki sposób wypowiadania się, w której możemy oddać swoje refleksje na różne sposoby, a jak zostanie odczytany - sprawa czytelnika. Sięgnęłam po Grochowiaka, ponieważ sąd o roli twórcy wydawał mi się najbardziej odpowiedni do tematu wałkowanego milion razy. Nie liczyłam na jakikolwiek komentarz, bo nawiązanie do mitów, bo wplecione cytaty...i w ogóle. Wiem, zarzucano mi wielokrotnie, że nie biorę pod uwagę czytelnika, ale nie dla sławy piszę, piszę, " bo powołam mnie Pan na bunt" i tego się trzymam. Jeszcze raz dziękuję za słowa zrozumienia, La