O tęsknocie

Wiadomość

4hc · #1 Post autor: **4hc** » 21 mar 2020, 18:59

noc nie jest mostem dzisiaj
pomostem i trzeba do wody się rzucić
w
pław się we mnie
zaciśnij bym nie mógł uciec
utwierdź
zaszamocz
i cisza

fala chlupocze o szuwar
wstaje słońce - nie ważne
liczy się tylko brzeg
ryba co ustami rusza
w bezdechu
i ziarna
piasku
na których wyrośnie
tylko
agonia
ryb

noc nie jest mostem dzisiaj

żre
piach
grzebie sie
od środka

#2 Post autor: **lczerwosz** » 21 mar 2020, 19:15

ryba bez wody, jasne, ale pięknie ta egzystencjalna potrzeba przenika w formę tęsknoty, która również zobrazowuje się w fizycznym, miłosnym uścisku, wręcz zniewoleniu.
Witam, już prawie dwa lata.

4hc · #3 Post autor: **4hc** » 21 mar 2020, 20:03

Ale ten czas leci. Witaj

#4 Post autor: **tabakiera** » 21 mar 2020, 22:40

Bardzo mi się podoba fragment:
w
pław się we mnie

Świetna przerzutnia, co tu dużo mówić.
I rytm szarpany daje po kościach.

Wiersz bardzo poruszający.
Mam nadzieję, że Twój nastrój inny, niż podmiotu lirycznego.

Pozdrawiam.
:kofe:

biegnąca po fali · #5 Post autor: **biegnąca po fali** » 22 mar 2020, 20:55

Wyśmienity!
Gratuluję.

#6 Post autor: **tabakiera** » 22 mar 2020, 21:08

A, tylko ogonek przy "się".

4hc · #7 Post autor: **4hc** » 23 mar 2020, 07:36

tabakiera pisze: ↑
22 mar 2020, 21:08
przy "się".

Niby tak, hm, niby tak

Marcin Sztelak · #8 Post autor: **Marcin Sztelak** » 09 kwie 2020, 20:21

Świetny, z pomysłem napisany wiersz.

Pozdrawiam.

4hc · #9 Post autor: **4hc** » 11 wrz 2023, 18:29

lczerwosz pisze: ↑
21 mar 2020, 19:15
ryba bez wody, jasne, ale pięknie ta egzystencjalna potrzeba przenika w formę tęsknoty, która również zobrazowuje się w fizycznym, miłosnym uścisku, wręcz zniewoleniu.
Witam, już prawie dwa lata.

Panta rhei
fale piasku
po rzece