zanikanie

Wiadomość

niebieskooka14 · #1 Post autor: **niebieskooka14** » 02 gru 2020, 21:38

nie zdążyłam jeszcze
oswoić oczu z ciemnością
poszukać na ulicy znaków
zapytania

ktoś okrutny w połowie
zdania przerywa
ciszy nocnej
nie wolno do końca

odetchnąć

zegar
kukułka
i kawałek ściany

wszystko idzie
w złym kierunku

#2 Post autor: **Lucile** » 02 gru 2020, 21:56

niebieskooka14 pisze: ↑
02 gru 2020, 21:38
zegar
kukułka
i kawałek ściany

wszystko idzie
w złym kierunku

Ten fragment sam sobie mógłby stanowić dobrą (oby nie proroczą!) miniaturkę.

Pozdrawiam
L

niebieskooka14 · #3 Post autor: **niebieskooka14** » 02 gru 2020, 23:17

Dziękuję, to trafne spostrzeżenie.

Dużo zdrowia i ciepła!

#4 Post autor: **eka** » 03 gru 2020, 07:29

Jejku, jak miło Panią widzieć

Gdzie się podziała dziewczynka pisząca bajki o żabce? Czas leci, Młoda Damo, ile to już lat? Siedem?

Bardzo podoba mi się wiersz. Dopracowany, oszczędny w obrazowaniu a jednocześnie plastyczny i emocjonalny.
Ulica, znaki zapytania, ciemność, prześladowca, zrównanie z okaleczoną ciszą nocną, pointa - super!

niebieskooka14 pisze: ↑
02 gru 2020, 21:38
zegar
kukułka
i kawałek ściany

czas i przestrzeń w metaforze i w ruchu niechcianym.

Subtelnie, przejmująco - jestem pod wrażeniem.

:kofe:

niebieskooka14 · #5 Post autor: **niebieskooka14** » 03 gru 2020, 09:20

Pomyślałam dokładnie to samo, gdy po dłuższej przerwie wchodząc tutaj, natrafiłam na Pani wiersz. Brakowało mi tych emocji.

A jak miło słyszeć, że ktoś pamięta moje początki, jejku. Sama miałam wrażenie, że otworzyłam kapsułę czasu.

Bardzo dziękuję za opinię! :rosa:

AS... · #6 Post autor: **AS...** » 03 gru 2020, 09:35

dołączam do pochwał
bo wiersz znakomicie napisany

i wróży Autorce karierę
na poetyckiej niwie
:rosa:

niebieskooka14 · #7 Post autor: **niebieskooka14** » 03 gru 2020, 11:29

Ojej. Uśmiechnęłam się szeroko, ale nie udało mi się jeszcze wybiec tak daleko w marzeniach.

Dziękuję serdecznie!

#8 Post autor: **eka** » 03 gru 2020, 18:14

niebieskooka14 pisze: ↑
03 gru 2020, 09:20
A jak miło słyszeć, że ktoś pamięta moje początki, jejku. Sama miałam wrażenie, że otworzyłam kapsułę czasu.

Fajne były:) Zacna kapsułka.
Niesamowicie dojrzałaś w poezji, brawo!

#9 Post autor: **tabakiera** » 05 gru 2020, 23:37

Ciekawie stosujesz przerzutnie.
Ostatnie dwie strofy to najlepsza część tekstu.
Pozdrawiam.