Krzyk

[Krokus]

wydobył się z ulicy
przeleciał tuż obok
potem zginął w tłumie
jego odłamki tkwią jeszcze we mnie
nikt nie zareagował

trwa dochodzenie
czy udało mu się
kogoś jeszcze przeszyć

[Alek Osiński]

jeszcze kogoś jeszcze przeszyć

No nie wiem, moim zdaniem to podwójne "jeszcze"
nie jest potrzebne. Wystarczy jedno.

Pozdrawiam

[Lucile]

Zgadzam się z Alkiem, powtórzone „jeszcze” w ostatnim wersie jest zbędne. Taki zamysł, czy przeoczenie?

Nie chciałabym interpretować wiersza w (IMO) jakoś tak w od razu narzucający się sposób; krzyki, protesty uliczne przetaczające się większym, lub mniejszym echem przez ulice miast.

Mnie tytułowy „Krzyk” oczywiście powiódł - jak po sznurku - do najsłynniejszego obrazu Edwarda Muncha „Krzyk” – upostaciowionej samotności, rozpaczy i strachu. Wprawdzie tam akcja dzieje się na moście (u Ciebie na ulicy), ale w tle też znajdują się obojętni przechodnie, nie zauważając „krzyczącego” bólu istnienia.
Taka analogia.

jego odłamki tkwią jeszcze we mnie
nikt nie zareagował

Jest nadzieja - znalazł się jeden" sprawiedliwy" (czytaj: empatyczny, współczujący), może nie przejdzie obojętnie i poda pomocną rękę.

Tak mi się przeczytało.

[Krokus]

jeszcze kogoś jeszcze przeszyć

No nie wiem, moim zdaniem to podwójne "jeszcze"
nie jest potrzebne. Wystarczy jedno.

Dzięki za komentarz, poprawiłem.
Pozdrawiam

[Krokus]

Zgadzam się z Alkiem, powtórzone „jeszcze” w ostatnim wersie jest zbędne. Taki zamysł, czy przeoczenie?

Nie chciałabym interpretować wiersza w (IMO) jakoś tak w od razu narzucający się sposób; krzyki, protesty uliczne przetaczające się większym, lub mniejszym echem przez ulice miast.

Mnie tytułowy „Krzyk” oczywiście powiódł - jak po sznurku - do najsłynniejszego obrazu Edwarda Muncha „Krzyk” – upostaciowionej samotności, rozpaczy i strachu. Wprawdzie tam akcja dzieje się na moście (u Ciebie na ulicy), ale w tle też znajdują się obojętni przechodnie, nie zauważając „krzyczącego” bólu istnienia.
Taka analogia.

jego odłamki tkwią jeszcze we mnie
nikt nie zareagował

Jest nadzieja - znalazł się jeden" sprawiedliwy" (czytaj: empatyczny, współczujący), może nie przejdzie obojętnie i poda pomocną rękę.

Tak mi się przeczytało.

dzięki za komentarz, z tym "jeszcze" to nie zauważyłem, poprawiłem. Tak Lucille, jest nadzieja, czasem wystarczy "jeden".

[eka]

Krzyk jak pocisk z ulicy... ulica, hm, idea rewolucji? Krzyk parweniusza uderza w tłum, tłumowi nie zaszkodził, bo w nim zginął.
Podmiot nim przeszyty, czyli spoza tłumu.
Tak jakoś mi się skojarzyło z finałem Przedwiośnia, w sensie obrazu, nie treści.

Najciekawsze dla mnie tkwi w końcówce. Kto prowadzi dochodzenie odnośnie siły rażenia krzyku z ulicy?
No cóż, łączy mi się to z protestem kobiet. Ale nie potrafię pointy powiązać
Szukanie innych zranionych?

[Krokus]

Szukanie innych wrażliwych, ale interpretacja dowolna.

[eka]

Szukanie innych wrażliwych,

Aha, już rozumiem.
Dzięki.