klekot

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 15 kwie 2021, 16:01

może zresztą nie czekam
chociaż do okna podchodzę
z nogi na nogę przestępuję

w rozpostartych ramionach
mieszczę wszystkie pojęcia
nie muszę ich rozumieć

odtąd jestem częścią czegoś większego
i pewnie mógłbyś mnie dostrzec
ale oczy masz odwrócone

i ciężko ci chcieć jak mnie wierzyć
przy akompaniamencie klekotek
wypierających dzwony

#2 Post autor: **lczerwosz** » 15 kwie 2021, 20:31

PL-ka czeka na pewną wiadomość, spełnienie jej oczekiwań ubogaci ją, może ich dwoje. To para, ale partner jakby nie zauważa subtelności tej chwili, roli i emocji PL-ki, wiary. Albo po prostu nie dostrzega sedna, zajęty czym innym. Lekceważy?
Rozpostarte ramiona to miłość, ale i konanie na krzyżu.
W Wielki Czwartek milkną dzwony, zastępują je wtedy klekotki. To symbol żałoby z powodu śmierci Chrystusa. Ale wkrótce będzie Jego Zmartwychwstanie. Wśród ludzi na zawsze pozostaną dwie postawy: wierzących i wątpiących w prawdziwość tego wydarzenia.

#3 Post autor: **eka** » 16 kwie 2021, 15:45

W Twoich wierszach, Ewo, częsty motyw rozmowy z Bogiem, zauważalna bliskość, wręcz chciałoby się powiedzieć - komitywa.
Ściągasz go z tronu, z idealizmu, uczłowieczasz:

biegnąca po fali pisze: ↑
15 kwie 2021, 16:01
pewnie mógłbyś mnie dostrzec
ale oczy masz odwrócone

i ciężko ci chcieć jak mnie wierzyć
przy akompaniamencie klekotek

Leszek nakreślił czas akcji, więc tylko powiem, że klekot klekotek jakoś skojarzył się z bocianami, wiosną, odrodzeniem.
Z martwych powstaniem. Czekaniem na nie, tak bezwiednie - jak w 1. strofce.

Masz swój styl, mnie się on się podoba. Wyróżnia Cię na tle innych.

:kofe:

#4 Post autor: **lczerwosz** » 16 kwie 2021, 19:45

eka pisze: ↑
16 kwie 2021, 15:45
Ściągasz go z tronu, z idealizmu, uczłowieczasz:

Przecież właśnie na tym polega chrześcijaństwo. Że Bóg stał się człowiekiem i cierpiał a nawet oddał doczesne życie.
O klekocie bocianów myślałem, ale wycofałem się z tej ścieżki. Ale w poezji każda konotacja ma sens, więc Eka ma rację. Na nas działają oba współistniejące skojarzenia.

#5 Post autor: **tabakiera** » 16 kwie 2021, 20:29

Czasem klekoty są mocniejsze od dzwonów.
Może bardziej zajadłe?
A może skromniejsze, więc warto się nad nimi pochylić.

Czy peelka czuje się marnością nad marnościami i obawia niezauważenia, czy też przeszkadza jej klekot niewierzących?
Mocnej wierze nic nie przeszkodzi, a Pan pasie maluczkich.
Tak więc spokojnie i do przodu, każdy ku swoim wartościom.
Aby z tolerancją i z szacunkiem.

#6 Post autor: **lczerwosz** » 16 kwie 2021, 21:17

tabakiera pisze: ↑
16 kwie 2021, 20:29
czy też przeszkadza jej klekot niewierzących?

A klekocą? Nawet bociany nie stoją w sprzeczności.

#7 Post autor: **eka** » 17 kwie 2021, 20:06

A poza tym... bociany przynoszą nowe życie, dzieci : )

#8 Post autor: **tabakiera** » 17 kwie 2021, 22:40

https://tiny.pl/r889p

#9 Post autor: **eka** » 18 kwie 2021, 09:55

W moim rejonie nigdy nie spotkałam się z klekotkami... dzięki, Tab. No proszę, to wciąż żywy obyczaj, a ja sądziłam, że Ewa wróciła w wierszu do już dawno niepraktykowanego.
:kofe:

Marcin Sztelak · #10 Post autor: **Marcin Sztelak** » 20 kwie 2021, 22:54

Ciekawy, dobrze napisany wiersz. Klekot kojarzący się z bociane też można uznać za symbol zmartwychstania, w końcu przylot bocianów zwiastuje wiosne czyli odrodzenie.
Pozdrawiam.