pareidolia

Wiadomość

datura · #1 Post autor: **datura** » 05 lip 2022, 21:36

jestem głodna wszystkich błędów
których nie popełnia dobra dziewczyna

tęsknię do twarzy po drugiej stronie księżyca
pulsowania gwiazd na nieboskłonie języka

mogłabym szpilą nakłuć granat nieba
zamiast tego zlizuję szron z twoich słów
szukam przerębli na końcu zdania

może pod wodą wyrosną mi skrzela
i zapomnę jak wymawia się miłość

tak i nie zbliżą się do siebie
zamknięte w pęcherzykach powietrza
uciekną ku górze

proszę nie mów

gdy dłonie płetwieją nie znika pragnienie
by dotknąć kogoś kto wybrał powietrze

#2 Post autor: **eka** » 08 lip 2022, 17:17

datura pisze: ↑
05 lip 2022, 21:36
szukam przerębli na końcu zdania

Ładne!

To też:

datura pisze: ↑
05 lip 2022, 21:36
gdy dłonie płetwieją nie znika pragnienie
by dotknąć kogoś kto wybrał powietrze

Tytuł kieruje do widzenia czegoś, czego nie ma.
Podobno nasz mózg tak działa, oswaja obrazy rzec można mechanicznie, na zasadzie częściowego podobieństwa do czegoś, co mu już znane.
Chce być w znajomej przestrzeni, rozpoznanej.
Hm, a podmiot?
No nie wiem, odwrotnie? Przylega do światów, wróć!, chce przylegać do światów, których nie widział, do błędów niepopełnionych?
Chyba tak.

Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam : )