chcą ciebie odebrać
powiedziałem potrząsając lodem w szklance
tym z Morza Weddella
jesteś tak samo krystaliczna
spojrzałaś przez złocistego Jim Bima
będziemy się kochać
skleimy płynami
do ramy codziennego dnia
za ściany muzyka zachęcała do Woderfull Life
taka ironia więdnących kwiatów
prężących połamane łodygi
spojrzałem w załzawione okno domu strachów
spierdalaj
zapalmy – roześmiałaś się perliście
na stole leżały różowe pall malle
ohyda
-
- Nasze rekomendacje
-
-
UWAGA!
JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
admin@osme-pietro.pl
PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
-
- Słup ogłoszeniowy
-
-
Demokracja jest wtedy, gdy dwa wilki i owca głosują, co zjeść na obiad.
Wolność jest wtedy, gdy uzbrojona po zęby owca może bronić się przed demokratycznie podjętą decyzją.
Benjamin Franklin
UWAGA!
KONKURS NA TEKST DISCO POLO ROZSTRZYGNIĘTY!
Jeżeli tylko będziecie zainteresowani, idea konkursów powróci na stałe.
A oto wyniki
JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
romans
-
eka
- Posty: 18361
- Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59
romans
Jeżeli jego element to:
żałować nie ma czego.
Ale wiesz, teraz czytam po raz drugi i kursywę przypisuję podmiotowi.
To zmienia perspektywę.
Niemniej cechą romansu (słownikową) jest przelotność oparta na erotyce.
No wiesz, jakaś konkretna potrzeba, ot, choćby obecna we frazeologizmie: mam do ciebie romans.
Tytuł zmień, bo oddala od miłości.
-
mirek13
- Posty: 1617
- Rejestracja: 18 mar 2017, 19:23
romans
Droga Ewo 
Znam romanse trwające dłużej niż niejedno małżeństwo.
Może i taka jest definicja podręcznikowa, ale ja wkładam jednak w to słowo więcej uczucia, czułości i realizacji.
W tym konkretnym wypadku (wierszu) romans kończy się smutno i trochę brutalnie. W jakimś zapluskwionym motelu gdzieś na końcu świata.
Romans dojrzałych ludzi, co oddają te kwiaty i łodygi próbujące jeszcze prężyć się, mimo że połamane.
Ale fakt, że się kończy w niczym nie umniejsza jego rangi i nie sprowadza go tylko do fizyczności i namiętności.
Znam romanse trwające dłużej niż niejedno małżeństwo.Może i taka jest definicja podręcznikowa, ale ja wkładam jednak w to słowo więcej uczucia, czułości i realizacji.
W tym konkretnym wypadku (wierszu) romans kończy się smutno i trochę brutalnie. W jakimś zapluskwionym motelu gdzieś na końcu świata.
Romans dojrzałych ludzi, co oddają te kwiaty i łodygi próbujące jeszcze prężyć się, mimo że połamane.
Ale fakt, że się kończy w niczym nie umniejsza jego rangi i nie sprowadza go tylko do fizyczności i namiętności.
