Na śmierć ogrodnika

Wiadomość

Agnieszka R. · #1 Post autor: **Agnieszka R.** » 05 paź 2022, 06:54

Edo nie miał własnych dzieci
dzięki niemu
przychodziły na świat kwiaty

urna znikła z oczu

naprzeciwko mogiły
stara omszała ławka
przysiadłam na niej
tylko tyle mogłam zrobić

#2 Post autor: **eka** » 05 paź 2022, 16:08

Tak inaczej napisane, minimalistycznie. Żebyś tylko swojego stylu nie zgubiła, bo wiesz... tak pisze większość portalowych wyjadaczy. Kiedyś tam ustaliły się zasady warsztatowe internetowych wierszy, i wszyscy (ja też) są nimi zniewoleni.

Szkoda Edo-akuszera. Ładna, inspirująca metafora w 1. cząstce.

januszek · #3 Post autor: **januszek** » 09 paź 2022, 20:26

Agnieszka R. pisze: ↑
05 paź 2022, 06:54
przysiadłam na niej
tylko tyle mogłam zrobić

i krzyczy: idź na całość !.idź na całość !idź na całość!

np.:
........
przysiadłam na niej
i pomyślałam o posadzeniu kwiatów
tylko tyle mogłabym dla Eda zrobić

***
dobrzy powinni być zapamiętani z imienia, (jak dobry łotr na krzyżu Dyzma)
więc można wspomnieć po raz drugi co daje dodatkowo klamrę , a ponadto to jakby odebranie pałeczki w sztafecie (dziejów)

ale ogólnie

zimny grog · #4 Post autor: **zimny grog** » 10 paź 2022, 13:34

trochę z innej "parafii". gratulacje, za publikację w "mojej przestrzeni kultury"

Agnieszka R. · #5 Post autor: **Agnieszka R.** » 10 paź 2022, 14:09

Zimny Ty widziałeś? Czy tam pracujesz?:) Dziękuję:)

zimny grog · #6 Post autor: **zimny grog** » 10 paź 2022, 14:28

widziałem. na stronie.