Na wieczorze poetyckim

[Agnieszka R.]

Na wieczorze poetyckim

czytałabym swoje wiersze
a jeśli rozmówca by napierał
wyłączałabym umysł
zanurzała się w górach
krainach jezior
zielonych przylądkach
wyspach korzennych

opowiadałabym że jestem jeszcze
na poziomie życia nie literatury
a w moim pisaniu jest więcej
egzystencji niż esencji

przyznałabym się do chwiejności emocjonalnej
rano w skowronkach wieczorem stopy dosiadają
wrony z którymi nie potrafię krakać

w ramionach wiecznego chaosu dostałam
nie raz bana na wirtualnych salach
gdzie tylko się pojawiałam tam rozróba
przyznaję z mojej strony nieraz prowokacja

bana otrzymałam też od mężczyzn których kochałam
bo chciałam by mężczyzna jedną dłonią mnie pieścił drugą malował ściany

ostatnio kupiłam za duże buty
by zmieścił się dobry kot
czasem kot się wymyka staje obok i ze mnie drwi
innym razem mam kota w głowie

i śmiałabym się z kotem śmiała
jak na wieczorze poetyckim do którego nie doszło

[januszek]

czytałabym swoje wiersze
i płakała

i śmiałabym się z kotem śmiała
jak na wieczorze poetyckim do którego nie doszło

proszę mi wierzyć że całe szczęście bo gdyby doszło to
znam taki wieczorek w którym przed przeczytaniem swojego wiersza prelegentka zapowiedziała:

"proszę teraz przygotować chusteczki bo będą potrzebne"

skończyło się na tym , że była jedyną pochlipującą osobą

*

oczywiście Agnieszko R.słowa te kieruję do peelki typu marzycielski melancholik (tak sadzę)

pozdrawiam serdecznie dla pani

[Agnieszka R.]

Januszku dziękuję:) Nie wiem czy to dobry tekst taki dziki jak nieoswojony kotek

Januszku wywaliłam ten płacz.

[januszek]

spróbuję poeksperymentować

czytałabym swoje wiersze a jeśli rozmówca by napierał wyłączałabym umysł zanurzała się w górach krainach jezior zielonych przylądkach wyspach korzennych opowiadałabym że jestem jeszcze na poziomie życia nie literatury a w moim pisaniu jest więcej egzystencji niż esencji przyznałabym się do chwiejności emocjonalnej rano w skowronkach wieczorem stopy dosiadają wrony z którymi nie potrafię krakać w ramionach wiecznego chaosu dostałam nie raz bana na wirtualnych salach gdzie tylko się pojawiałam tam rozróba przyznaję z mojej strony nieraz prowokacja bana otrzymałam też od mężczyzn których kochałam bo chciałam by mężczyzna jedną dłonią mnie pieścił drugą malował ściany ostatnio kupiłam za duże buty by zmieścił się dobry kot czasem kot się wymyka staje obok i ze mnie drwi innym razem mam kota w głowie i śmiałabym się z kotem śmiała jak na wieczorze poetyckim do którego nie doszło

zlikwidowałem wersy i... wyszła proza (oczywiście należy wyróżnić zdanie itp.) ale akurat dla mnie nie różni się w odbiorze od wiersza innymi słowy pocięcie prozy na zwrotki , wyrzucenie znaków interpunkcyjnych nie tworzy WIERSZA
oczywiście to mój subiektywny osąd to znaczy nie muszę mieć racji, a i tak Ty zrobisz to co będziesz uznawała za stosowne



ps.
w ramach rewanżu zapraszam do siebie, i już nadstawiam policzek.

[Agnieszka R.]

W ramach rewanżu? A gdzie Ty jesteś?

[januszek]

W ramach rewanżu? A gdzie Ty jesteś?

proszę bardzo:

znajdziesz w:

POZNAJMY SIĘ ... Miło mi zawitać ponownie

autor: januszek » 07 paź 2022, 14:166Odpowiedzi15Odsłony
Ostatni postautor: januszek
07 paź 2022, 19:57

POEZJA ....TRADYCYJNE FORMY RYMOWANE a tam :

Help!
autor: januszek » 08 paź 2022, 12:080Odpowiedzi11Odsłony
Ostatni postautor: januszek
08 paź 2022, 12:08


i

Curriculum vitae
autor: januszek » 08 paź 2022, 11:040Odpowiedzi10Odsłony
Ostatni postautor: januszek
08 paź 2022, 11:04

w:
POZOSTAŁE .... UTWORY DLA DZIECI

SOWIZDRZAŁ
autor: januszek » 08 paź 2022, 14:141Odpowiedzi17Odsłony
Ostatni postautor: lczerwosz
08 paź 2022, 16:31


I AKUSTYCZNIE .... TEATR

"Pożądanie w cieniu pokrywki"
autor: januszek » 08 paź 2022, 17:450Odpowiedzi9Odsłony
Ostatni postautor: januszek
08 paź 2022, 17:45

jak pewnie zauważysz wróciłem po kilkuletniej nieobecności i pozostała większość jest w:

WINDĄ W ZAMIERZCHŁE CZASY

ale tam nawet siebie nie potrafię odnaleźć

druga rzecz (do zauważenia ) to kompletna cisza (prawie) czuję cię prawie jak osoba non grata , jak "Kot w pustym mieszkaniu " - Wisławy Szymborskiej

stąd rodzi się pytanie co tu się tak naprawdę dzieje?

[eka]

czytałabym swoje wiersze a jeśli rozmówca by napierał wyłączałabym umysł zanurzała się w górach krainach jezior zielonych przylądkach wyspach korzennych opowiadałabym że jestem jeszcze na poziomie życia nie literatury a w moim pisaniu jest więcej egzystencji niż esencji przyznałabym się do chwiejności emocjonalnej rano w skowronkach wieczorem stopy dosiadają wrony z którymi nie potrafię krakać w ramionach wiecznego chaosu dostałam nie raz bana na wirtualnych salach gdzie tylko się pojawiałam tam rozróba przyznaję z mojej strony nieraz prowokacja bana otrzymałam też od mężczyzn których kochałam bo chciałam by mężczyzna jedną dłonią mnie pieścił drugą malował ściany ostatnio kupiłam za duże buty by zmieścił się dobry kot czasem kot się wymyka staje obok i ze mnie drwi innym razem mam kota w głowie i śmiałabym się z kotem śmiała jak na wieczorze poetyckim do którego nie doszło

No bardzo udany eksperyment! Dokładnie w tej postaci tekst bardzo zyskuje. Ot, nieskodyfikowany zapis aktywności, myśl rodzi myśl, ta kolejną, itd.
Autentyczny strumień świadomości zapisywany na żywca. Z emocjami i przekorą.
Jestem na tak!