Do studentek pielęgniarstwa nawet tych niewymienionych

[Agnieszka R.]

Tekst został poprawiony

[Agnieszka R.]

Do studentek pielęgniarstwa - POPRAWKA

byłyście moimi przyjaciółkami
teraz jesteście we wspomnieniach
ale dziś rano upiekłam szarlotkę i usiadłyśmy razem przy stole
i było tak jakby to wszystko było realne

Ewo najpiękniejsza najzdolniejsza dziewczyno na studiach
sprowadziłaś się z polonistyki z Torunia
na początku byłaś trochę nieśmiała
pamiętasz to ja pierwsza podeszłam do ciebie z wyciągniętą dłonią
poźniej nieraz podawałaś dłoń swoją

dziś jesteś doktorem na dobrej uczelni
masz szczęśliwe prywatne życie
a ja wciąż widzę śliczną uśmiechniętą twarz z dużymi czarnymi oczami
nieskazitelną najczystszą bez rys
nawet jeśli twoje wnętrze nie jest idealne
to będę o nim ciepło myśleć i mówić

Malwinko słoneczko ogrzewałaś moje dni
od pierwszej chwili
gdy w nocy tuż przed egzaminem z anatomii
dostałam zespołu hiperwentylacji
wiedziałam że uspokoisz moje tętno

przytuliłaś nie tylko wtedy
na pogrzebie mojej mamy z Agatką też przytulałaś
to wy pozwoliłyście wówczas się rozpłakać

dziś jesteś spełnioną szczęśliwą kobietą
zwiedzasz świat pracujesz w prywatnej klinice

Agatko najmilsza
masz wspaniałą pracę cudowne dzieci
dziś mówisz że dzieci to twoje oczy
jako jedyna pracujesz w zawodzie za granicą i to jest bardzo dużym sukcesem
którego mogę tylko pozazdrościć

nazwałam cię makiem polnym na pierwszym roku
tak piękna byłaś z błyskiem jak słoneczny promień w czarnych dużych oczach

gdy maki pojawiają się na polach
tylko o tobie myślę koleżanko miła
w tych makach kwitniesz widzę twoje oczy
i miło wspominam te studenckie wspólne chwile

dziękuje wam koleżanki za wszystko i tym których nie wymieniłam Basiu Aniu Joasiu Kasiu Beatko Patrycjo Gosiu

może za dużo tych kobiet
może za szczerość się obrazicie
i się pokłócimy jak to w życiu czasem bywa
ale spotkałam was znowu
dziś przy szarlotce jakby w realu

a teraz się rozejdziemy i to też będzie realne

[Agnieszka R.]

Do studentek pielęgniarstwa poprawka 2.

byłyście moimi przyjaciółkami
teraz jesteście we wspomnieniach
ale dziś rano upiekłam szarlotkę i usiadłyśmy razem przy stole
i było tak jakby to wszystko było realne

najpiękniejsza najzdolniejsza dziewczyno na studiach
na początku byłaś trochę nieśmiała
pamiętasz to ja pierwsza podeszłam do ciebie z wyciągniętą dłonią
poźniej nieraz podawałaś dłoń swoją

dziś masz szczęśliwe życie
a ja wciąż widzę śliczną uśmiechniętą twarz z dużymi czarnymi oczami
nieskazitelną najczystszą bez rys
nawet jeśli twoje wnętrze nie jest idealne
to będę o nim ciepło myśleć i mówić

i ty słoneczko ogrzewałaś moje dni
od pierwszej chwili
gdy w nocy tuż przed egzaminem z anatomii
dostałam zespołu hiperwentylacji
wiedziałam że uspokoisz moje tętno

przytuliłaś nie tylko wtedy
na pogrzebie mojej mamy z drugą przyjaciółką też przytulałaś
to wy pozwoliłyście wówczas się rozpłakać

dziś jesteś spełnioną szczęśliwą kobietą
zwiedzasz świat

i ty najmilsza
masz wspaniałą pracę cudowne dzieci
dziś mówisz że dzieci to twoje oczy
twoja praca jest bardzo dużym sukcesem
którego mogę tylko pozazdrościć

nazwałam cię makiem polnym
tak piękna byłaś z błyskiem jak słoneczny promień w czarnych dużych oczach

gdy maki pojawiają się na polach
tylko o tobie myślę koleżanko miła
w tych makach kwitniesz widzę twoje oczy
i miło wspominam te studenckie wspólne chwile

dziękuje wam koleżanki za wszystko i tym których nie wymieniłam

może za dużo tych kobiet
może się pokłócimy jak to w życiu czasem bywa
ale spotkałam was znowu
dziś przy szarlotce jakby w realu

a teraz się rozejdziemy i to też będzie realne