Palimpsest II

Wiadomość

#1 Post autor: **Lucile** » 17 lis 2022, 23:15

Szumy w tle są ważne.
Mimo że zamazane nie pozwalają zapomnieć.
Niewiele znaczą pokrywające je runy, nie sięgają
sekretu.

Trzeba położyć szare na szare, by uzyskać
wyrazistość.
Kiedy sowa Minerwy* wyleci o zmierzchu,
wszystko stanie się jasne.
Czy dlatego nawet myśl jest ciemnofioletowym
cieniem rysującym krakelury wybrzmiałych wspomnień?

We wnętrzu jeszcze ciepłej dłoni układam niedopasowane
puzzle pamięci. Rozsypane paciorki zbędnych
słów skarżą się.
Żałośnie.

Próbuję pozbierać, nie kalecząc przyszłych marzeń
bezszelestnie upadających czarno-białymi snami.

Mówisz,
pustka jest dobra,
nie rdzewieje.
I ma odcień twoich oczu.

Kiedy chłód prześcieradła kładzie się cieniem
na powiekach
znikam,
chłonąc ostanie ślady
czułości.

--
* G.W.F. Hegel – „sowa Minerwy wylatuje o zmierzchu, a nie o świcie”.

LuBe
siedemnaście, jedenaście,
dwadzieścia dwadzieścia dwa

Krokus · #2 Post autor: **Krokus** » 19 lis 2022, 11:21

Dobry wiersz, refleksyjny, te " szumy w tle" trochę przypominają mi mój tekst "promieniowanie tla".W tych sztukach faktycznie ukryte jest coś ważnego.

Marcin Sztelak · #3 Post autor: **Marcin Sztelak** » 19 lis 2022, 19:39

Bardzo dobry wiersz, wprost smakowity.

#4 Post autor: **Lucile** » 22 lis 2022, 18:07

Krokusie, Marcinie, dziękuję za dobre słowo.