Wieczność wierszy

[Toyer]

Nie do wiary
pisząc ten wiersz
stałem się stary

lecz on kiedyś będzie
dużo starszy ode mnie
bo wiersze są nieśmiertelne

[lczerwosz]

No jeżeli będzie miał szczęście znaleźć się w dobrze zakorkowanej butelce i dopłynie do oceanu, albo przeleży się w nieczytanej książce gdzieś na zakurzonej półce. Kartkę trzeba jeszcze odnaleźć i przeczytać przed wyrzuceniem.
A w wersji elektronicznej, jakie ma wiersz szanse na odczytanie z dawno nieużywanej dyskietki w formacie 5 i jedna czwarta cala. Pamiętam zapis na taśmie perforowanej i papierowych kartach, karty jeszcze mam, ale czytnika nie. Z serwerami jest chwilowo dobrze, ktoś się o nie troszczy, póki są opłacane.
Podobno rękopisy się nie palą, jak napisał Bułhakow. Ale potrzebny jest diabeł.

[Marcin Sztelak]

A o diabla coraz ciężej, zresztą było by za dobrze... Pomnik trwalszy, a po co? Raczej, tak czy inaczej, niewiele będzie nas to interesowało.

[eka]

A czemu niby nieśmiertelność ma być wybiórcza?

[Gloinnen]

Obawiam się, że aby napisać nieśmiertelny wiersz, trzeba bardzo dużo potu, łez i krwi. Większość z nich, niestety, lepiej, żeby nie przetrwały nawet tych kilku chwil, w których powstały.

Pozdrawiam,
Glo.