Nocna zmiana

Wiadomość

#1 Post autor: **Gloinnen** » 25 lut 2023, 22:16

Diabli nadali ten hotel i ten pokój,
mamroczę pod nosem, otrzepując buty
z gruboziarnistej zmarzliny. Nad głową
kłębi się zadymiony wieczór, udający odświętność.
Bardzo chciałam być przy tym, ale nie spodziewałam się
takiego przeciągu w niebieskawych półmrokach
korytarzy, ani że zgryźliwa zima zbyt mocno da w kość.

Idźcie już stąd, mówię do tych, których nie widać,
lecz wiem że czają się po kątach natrętnymi
słowami evergreenów. Odejdź, Arizono, uciekaj, Grigorij,
odganiam, wymiatam wraz z wilgotnym puchem pajęczyn.
Już nie jesteś sam na sam z nimi. Powietrze chwilowo
jakby lżejsze, łagodnie przejrzyste,
Z kryształowego żyrandola na twoje łóżko skapuje
ciemne, oleiste światło.

Każdy oddech musisz teraz wykopać
spod płóciennej bieli prześcieradła
rękami szukającymi nie wiadomo czego.
Otworzę ci okno, popatrz sobie na dach
sąsiedniego domu i na tamten topniejący nawis
śniegu nad rynną. Teraz tylko twój wzrok
powstrzymuje go przed ześlizgnięciem się
z niestabilnych gontów.

Podkładam koc pod nogi, owijam i wygładzam,
powtarzając: może to coś da. Jeszcze wstaję,
by nalać wody do szklanki; zwilżę nam chociaż usta,
gdy czuwanie drapie w gardle.

I wtedy nieoczekiwanie, za plecami słyszę,
jak ten cholerny nawis zsuwa się po gzymsie
i rozbija miękkim uderzeniem o chodnik.

____________________
Glo.

#2 Post autor: **lczerwosz** » 26 lut 2023, 17:05

Gloinnen pisze: ↑
25 lut 2023, 22:16
Teraz tylko twój wzrok
powstrzymuje go przed ześlizgnięciem się

Jest jak w filmie, gdy widz siłą swej woli powstrzymuje język spustowy przed ...
dokonaniem zgodnie z zamysłem reżysera .
Ale nie wiem, po coś tam pojechała.
O evergreenach pisałaś https://osme-pietro.pl/viewtopic.php?f=126&t=4391

#3 Post autor: **Gloinnen** » 26 lut 2023, 18:18

lczerwosz pisze: ↑
26 lut 2023, 17:05
Ale nie wiem, po coś tam pojechała.

Odpowiedź jest w wierszu, oczywiście.

#4 Post autor: **lczerwosz** » 28 lut 2023, 23:25

Gloinnen pisze: ↑
25 lut 2023, 22:16
wtedy nieoczekiwanie, za plecami słyszę,
jak ten cholerny nawis zsuwa się po gzymsie
i rozbija miękkim uderzeniem o chodnik.

to jest jak zejście lawiny czy też zejście człowieka, używa się takiego cholernego słowa.

#5 Post autor: **Gloinnen** » 02 mar 2023, 12:44

lczerwosz pisze: ↑
28 lut 2023, 23:25
to jest jak zejście lawiny czy też zejście człowieka

No dokładnie tak.

Marcin Sztelak · #6 Post autor: **Marcin Sztelak** » 04 mar 2023, 15:16

Bardzo dobry, szczególnie ten nawis.

Alek Osiński · #7 Post autor: **Alek Osiński** » 05 mar 2023, 00:17

Bardzo dobry wiersz i to nie tylko ze względu na wyszukaną, misterną konstrukcję
ale i specyficzny sposób splatania ze sobą elementów językowych i tych właściwych
dla plastyki, a może bardziej nawet dla filmu. W gruncie rzeczy to właśnie dobre filmy w ten sposób operują obrazami
oddziaływując na emocje. To trzeba umieć. Jestem pod wrażeniem!

#8 Post autor: **tabakiera** » 05 mar 2023, 03:02

Tak to jest przy zależnościach powiązanych, nic pod kontrolą, pomimo wszelkich starań.