Bądź co bądź

[Alek Osiński]

To prawda, nigdy nam nie zależało
żeby ustawiać na piedestale te wszystkie
kruche tancerki, które przy akompaniamencie
snów, wirowały okręcając sobie świat
wokół wiotkich talii

a jednak karty zostały odkryte i to ich klepsydry
przesączają dalej chimeryczny czas
nie chcąc pozwolić na zatrzymanie, gdy akcje
serca zniżkują i świat staje się czerwony

ze wstydu. Giełda marzeń, lecz nie ma nikogo
kto by dał więcej przykładów oddania
na które moglibyśmy powoływać się
jak na słowa matek. Wiedzą więcej

i dlatego palec na ustach znaczy tyle co północ
godzina, która w duchu ciąży najbardziej
bo nikt nie powie – dziecko, przecież ty jeszcze nie wiesz
o niczym. Dziecko, nie wiesz jeszcze o wszystkim.

[Gloinnen]

Alku, jak dobrze Cię znowu czytać!

Wiersz bardzo mi się podoba,choć jest ciężki, minorowy w swojej wymowie. Peel, choć nie mówi o tym wprost, jest człowiekiem o ogromnym bagażu doświadczeń, którego życie rozczarowało, ludzie zawiedli.
W pierwszej strofie dotyka mnie bezradność, bo na opisywane zjawiska peel nie ma wpływu, dzieją się wbrew jego woli, ale są wciąż żywe, realne. Te klepsydry wciąż ktoś odwraca.

Temat w sumie nienowy, w życiu każdego człowieka przychodzi moment, w którym zdajemy sobie sprawę, że

świat staje się czerwony

ze wstydu.

A jednak dla mnie w tym wersie jest nadzieja, bo wstyd to także świadomość, a świadomość to szansa na zmianę.

i dlatego palec na ustach znaczy tyle co północ
godzina, która w duchu ciąży najbardziej
bo nikt nie powie – dziecko, przecież ty jeszcze nie wiesz
o niczym. Dziecko, nie wiesz jeszcze o wszystkim.

Piękna strofa.

Pozdrawiam,
Glo.

[eka]

Więc twierdzisz, że wąskotaliowych marzeń, tych idealistycznych, nie należy pomniejszać/ignorować.
Przesączą się w czas przyszły tak czy siak, w każdym razie, jakoś, w każdym przypadku, jakkolwiek bądź, jakkolwiek by było, mimo iż, mimo wszystko, wszelako, tak czy owak, mimo że, jednak, pomimo wszystko, wszakże, pomimo to, chociaż, w każdym wypadku, tak czy inaczej.

Kiedyś ta wiedza dopada. Oby w zderzeniu z nimi pojawiło się jak najmniej czerwonych polików, fakt.
Bardzo dobry wiersz. Przede wszystkim... dla wszystkich. Uniwersalizm.
A poza tym świetna melodyka, te przerzutnie, mistrzostwo.
Spójność motywów do pozazdroszczenia.

[Marcin Sztelak]

Bądź co bądź świetny wiersz.

[Alek Osiński]

choć jest ciężki, minorowy w swojej wymowie.

Może faktycznie tak jest, chociaż nie w pełni zdawałem sobie z tego sprawę.
Generalnie są rzeczy, na które człowiek nie ma wpływu, na szczęście jednak tancerki dają radę ; )
Też miło widzieć, Glo Dziękuję.

Więc twierdzisz, że wąskotaliowych marzeń, tych idealistycznych, nie należy pomniejszać/ignorować.

No właśnie, Ewo - pod żadnym pozorem. Czym coś bardziej kruche, tym bardziej trzeba na to chuchać i dmuchać Dziękuję.

Dzięki, Marcin.

[tabakiera]

Jak by nie patrzył, wszyscy ulegamy instynktom, a światem rządzą talie - kobiece, karciane, rzucone na stół.
I nie ma co się rzucać nie wypierać.

Tak mi się przekornie odczytało w kolejnej odsłonie.

[Alek Osiński]

Ano racja, nie ma się co rzucać, no chyba, że kartami o stół ; )