Klimtowanie

[Lucile]

Tu jestem
panie Gustawie, dzień dobry.
Czekam.
Oparta o obłok, gotowa
do lotu.
A pan -
nadal wyzłaca
Adelę?

Jakby pan nie wiedział,
że to tylko próba
generalna
przed premierą srebrzystej
przyszłości.

Dwudziestoczterokaratowe złoto
zbyt błyszczy.
Zimno mi.

Dostałam wachlarz,
dwa rajskie ptaki, subtelność
i... anonimowość.
Uwiera.

A jeśli kiedyś nasze drogi
się skrzyżują,
czy i jaką będzie pan miał dla mnie
wiadomość?

Klimtowanie.jpg

---
LuBe
dwa, pięć,
dwadzieścia dwadzieścia trzy

[tabakiera]

Ach, te rozmowy dam z mistrzem.
Mówi dama z obrazu, mistrz do niej - ni razu.

Nie każda modelka była sławna, bogata i nie każda była muzą i przyjaciółką artysty, a na złocenia sukni to i kasa potrzebna.

Zazdrość anonimowej modelki?

[Marcin Sztelak]

Dobre Klimtowanie.

[Krokus]

Ładny wiersz, klimat i Klim ciekawie klimaktują.

[Lucile]

Ach, te rozmowy dam z mistrzem.
Mówi dama z obrazu, mistrz do niej - ni razu.

Przymieram się do napisania jakiegoś tekstu (na formę jeszcze się nie zdecydowałam) o modelkach. Nie, nie tych celebrytkach z wybiegów czy „ścianek”, ale znanych i mniej znanych modelkach malarzy. Wiem, oczywiście, o książkach o tej tematyce, np. „Kobiety z obrazów” autorstwa Małgorzaty Czyńskiej (wydana ostatnio, jeszcze jej nie czytałam).
Jakiś czas temu sama już podobny temat poruszyłam w eseju „Wyspiański i… Cyganki”.

W domu mojego dziadka Antoniego - m.in. obrazami z okresu Młodej Polski - wisiał obraz Piotra Stachiewicza „Piękna Zośka”. Kiedy podrosłam, dziadek opowiedział mi o losach sportretowanej dziewczyny. Strasznych losach. Zofia Paluchowa, z domu Frantczakówna, poniosła śmierć z ręki męża, zazdrosnego o jej pozowanie krakowskim malarzom (Wojciechowi Kossakowi, Wincentemu Wodzinowskiemu, wspomnianemu wyżej Stachiewiczowi i innym), chociaż ona nigdy żadnemu z malarzy nie pozwoliła na malowanie jej aktów. Zazdrosny mąż, któremu urodziła kilkoro dzieci - a pozowanie do portretów było sposobem na utrzymanie rodziny - pijak i awanturnik w 1927 r. zabił żonę, poćwiartował ciało i wrzucił do rzeki Dłubni. Jednak jej głowy i serca nigdy nie odnaleziono.

„Dama z wachlarzem” jeden z ostatnich obrazów Klimta, ma też swoją fascynującą historię i nie do końca znaną. A tożsamość modelki; delikatnej, o subtelnej urodzie dziewczyny? W przeciwieństwie do „Złotej Adeli”, czyli pozującej artyście Adeli Bloch-Bauer, wytwornej bywalczyni wiedeńskich salonów, z tego, co wiem… nadal nieustalona.

Tab, Marcinie, Krokusie - dziękuję i pozdrawiam.