Obsesje

[Marcin Sztelak]

Krążę
niczym wir wody
spuszczanej w toalecie,
zdartej od ustawicznego szorowania.

W bezksiężycowe noce
pełne trzasków
i natrętnych szeptów przesączanych
przez zapadające się w siebie,
całkiem obce, ściany.

Przyciskając tak zwaną twarz do podłogi
liczę szczeliny, w nich skryte
inne światy, wypełnione
takimi samymi nonsensami.

Bezsenność wyostrza wzrok,
wyraźniej widać zakończenia,
Umarli kiwają sarkastycznie głowami
mówiąc: dobranoc.

Nie odpowiadam, zajęty liczeniem
kolorów apokalipsy.
Chociaż to tylko powidoki
na spłowiałych pocztówkach.

Krążacych wraz ze mną
w przerażającym aseptyźmie porcelitu.

[eka]

Nie, nie, nie! Żaden ściek!
A wiersz od strony składni, akcentów - super!