kolory i cienie

[Lucile]

budzę się z nadzieją może dzisiaj uśmiech
winorośli pukającej w okno podpowie
jaki kolor przybiorą
słowa

dobrze że nie znasz reguł tej gry

ja wiem rzucą kolejny
cień zamilczenia tej samej barwy
aż pochłonie go wilcza godzina
jesiennego mroku

numeruję
układam według skali chłodu
chociaż już od dawna nie odczuwam
zimna

jeszcze nie wiesz
są puklerzem
kiedyś

staną się bronią

[eka]

Kolejna metafora cienia, boję się
Dla mnie kolor może przybierać różne odcienie, w zależności od intensywności padającego nań światła.
Hm.
Poczekam.

[Krokus]

No właśnie, zobaczymy co z tym kolorem, najlepsze jest to, że kolor to iluzja. No, ale życie samymi faktami jest takie dołujące.

[eka]

Kolor dostarcza nam "urządzonko" zainstalowane w mózgu, czasami jest wadliwe (vide - daltonizm), czasami rozróżnia tylko dwa, trzy kolory... podobno kolorowość oglądu zawdzięczamy roślinom, które w ten sposób, dodatkowo, poza zapachem, wabiły owady.
Spokojnie świat może się obyć bez barw, nawet takie sf opko kiedyś mi się machnęło (Raport).

[Lucile]

Można powiedzieć, że to kolejny tekst z cyklu… zmagania z cieniem. Bardziej tym metaforycznym. Jakoś bliżej mi do rozkminiania cienia niż koloru. Wcześniej o tym nie pomyślałam, ale dzisiaj pojawiło się skojarzenie z dawną lekturą nastoletnich lat, jaką się wtedy - nie tylko ja – zaczytywałam; to jest twórczością Josepha Conrada, w tym słynną „Smugą cienia” i przypomniało mi to film Andrzeja Wajdy widziany gdzieś w końcówce lat 70. XX wieku, będący ekranową adaptacją powieści. Kto wie, kiedy, z jakich powodów, i do jakich pokładów, warstw różnych tekstów - niegdyś przeczytanych, zaczytywanych, jakby wdrukowanych w podglebie naszej pamięci - sięgamy angażując świadomość i podświadomość i nadświadomość?

Kolejna metafora cienia, boję się

Dokąd mnie ten bibliofilski bagaż prowadzi… ja sama w strachu.

[eka]

Z czarną dziurą (w sensie astronomicznym) nikt i nic nie ma szans : )Z cieniem? Można powalczyć w każdym znaczeniu.

[Lucile]

Dla Ewy - Salvator Dali i ja.jpg

Ewo, tym razem także zobrazowany (fragmentem dzieła Salvatora Dali "Trwałość pamięci") ciąg dalszy naszej rozmowy o cieniu.
A o tym - jakie cienie rzuca na nas nieuchronny "cień czasu" najlepiej roztrząsa się przy