Zastyganie

[Leon Gutner]

Włóż te drobinki, do czarnej skrzynki. Zajrzymy do niej. Gdzieś tam. Na koniec.

Zawsze pachniałaś o poranku
pomiędzy kawy pełnym dzbankiem
a tańcem z małą filiżanką

i srebro lśniło życiem w tobie
w nagości szyi między nami
znikało szybko pod włosami

słodkie kolczyki w twoich uszach
w gwiazdach skąpane grzały oczy
gdy ożywały w scenach nocnych

mała taktowna bransoletka
dobrze odczuła siłę chwytań
gdy ulegałaś jak zdobyta

całkiem znikałaś mi pod skórą
a bez tajemnic pod palcami
traciłaś oddech aż do granic

wszystko wystygło w moich oczach
już nie zobaczą
czas upłynie
to co widziały wkrótce minie

[eka]

Jest co pamiętać... i jakże piękne obrazy w tym wspomnieniowym erotyku. Ach... niech Ona przeczyta i powróci.
Udany wiersz, pozdrawiam, Leo.

[Leon Gutner]

Dziękuję i pozdrawiam Eko .

Z uszanowaniem L.G.