Lastajm

[Leon Gutner]

Coś z tego zawsze w nich zostanie
malutkie ślady wąskich nitek
komórki ułożone w pamięć

to jakieś nie wiem gdzieś pośrodku
może coś trochę tak pomiędzy
niezapisana forma wątków

i do samego końca dotrze
gdy ich obejmie wredna starość
co z tego mogli zrobić mądrzej

albo nie mogli tak być miało
szybkie refleksje nic poza tym
na żale czasu dziwnie mało

coś z nich zapisze tamto niebo
we krwi atomy wymienione
myśli pragnące ciągle czegoś

pamięć przemieli ważne słowa
wypowiadane były wszystkim
teraz już można je pochować

byłość w wymiarach odpowiednich
tak bezboleśnie dni przenika
i już za nikim nikt nie tęskni

coś z tego ciągle będzie świecić
kiedy popatrzą ujrzą zawsze
zgubili tylko czas jak dzieci

[eka]

coś z tego ciągle będzie świecić
kiedy popatrzą ujrzą zawsze
zgubili tylko czas jak dzieci

Pewnie że tak!
Piękny, mimo smutku, wiersz, Leo!

[Leon Gutner]

Pięknie dziękuję Eko

Z uszanowaniem L.G.