Odpryski i zadrapania

[Lucile]

Nie namawiaj na miłość w tonacji durowej
na lśniącej politurze, chłodnej i bez rysy.
Chcesz przećwiczyć ten akord, który dudni w głowie,
głos podnosisz i rękę, we mnie cisza krzyczy

a nocą pachnie piżmem. Nie dręcz klawiatury,
moich nut nie przyśpieszysz, więc graj piano, piano.
W tej tonacji molowej, nie podrap mi skóry,
jej ciepło, biel i gładkość - całe moje wiano.

Zgubiona w dźwięków ciżbie, rezonuję tonem
fałszywego odprysku, półnutą zdziwienia.
Na kimś innym ćwicz solfeż. Zamilcz kamertonie
wyznaczniku nieczuły, kiedy nuty zmieniasz

choć krąg kwintowy zgodny, klawiatura milczy.
Harmonii nie osiągniesz, idąc ze mną w parze
zły instrument wybrałeś - apetyt mam wilczy.

[alchemik]

Taki jakby antyerotyk, a jednak erotyk.
Erotyk odrzucenia.
A moze erotyk wstrzymania, delikatności, potrzeby nauczanej.
Dobry wiersz.
Choć...

Ten wers mi się nie podoba.
Chcesz przećwiczyć ten akord, co go słyszysz w głowie
Niepotrzebne cokanie.
Czasem jest niezbędne, ale tu lepiej byłoby
Chcesz przećwiczyć ten akord, który słyszysz w głowie
albo
Chcesz przećwiczyć ten akord, który dudni w głowie

Pięknie to prowadzisz muzycznie, choć zaskakujesz w ostatniej strofie, która ma puentować.
Do tej pory delikatna i odrzucająca drapieżne tony, nagle kwintujesz, tzn. kwitujesz odrzuceniem, wymigując się wilczym apetytem.
Odkrywasz, że to Ty jesteś drapieżnikiem, ale wilkiem, a nie jakimś tam wyliniałym kojotem.

Niemniej, ten wiersz zadowala mnie estetycznie.
Sam kiedyś napisałem erotyk instrumentalny.
Nie wiem, czy pamiętasz.
Ten nie jest taki jednoznaczny.
I zadowala mój głód dobrej poezji.

Obyś tylko zmieniła ten jeden wers, który wskazałem.
Że też doczekałem się erotyku Lucii.
Jestem pod wrażeniem, bo smaczny i nie wulgarny.
Zresztą, niczego innego nie spodziewałbym się po Tobie.
Płynie muzycznie.
Jest super w zbiorze wierszy tradycyjnie rymowanych.
Musiałem się nieźle napracować, aby opanować ten zbiór.
Choć teraz nie rozróżniam poezji w ten sposób, mimo że Leon widziałby mnie
przypisanym do tych form. Sam je lubię, ale większą radość sprawia mi, kiedy widzę, jak ktoś, a konkretnie Ty,
płynnie się w nich porusza.

Jerzy

Cudnie, a moim komentarzom możesz ufać.

[Leon Gutner]

Zatrzymuje .
Sprawia ze człowiek zamyśla się i zastanawia .
Treść pełna odniesień i przeniesień . Dobra forma .
Było przyjemnie poczytać .

Z uszanowaniem L.G.

[Nula.Mychaan]

Lu bardzo dobry wiersz
Z tym "co go" Jerzy ma rację, też uważam, że który brzmiałby lepiej. Jednak to taki drobiazg i nie psuje wiersza, który jest dobry

[Lucile]

Bardzo przepraszam, że nie odniosłam się do Państwa komentarzy od razu, a przede wszystkim nie podziękowałam za nie, ale... ten przedświąteczny brak czasu oraz rodzinka (bliższa i dalsza), która wiedząc o moich manualnych umiejętnościach, tłumnie zgłasza się z „maleńkimi prośbami”, a to: tak dobrze ci wychodzą te szaliki i czapki dziergane na drutach, lub szydełku, że może, tak na szybciutko, jakiś kolorowy komplecik, plus rękawiczki, please, a to; czy możesz mi zrobić kwintecik grających aniołków na choinkę, no wiesz, tych z masy solnej, please, a to; może machniesz jakiś niewielki pejzażyk zimowy, nie mam nic dla mojego pod choinkę, a on kiedyś wspomniał, że całkiem, całkiem machasz pędzlem, please itp., więc moje ewentualne umiejętności intelektualne, a także grzeczność nakazująca bez zbytniego ociągania odpowiedzieć interlokutorom, musiała cichutko przysiąść w kącie.
Vis maior, jeszcze raz przepraszam i ad rem...
czyli od przyznania racji Jerzemu, że zwrócił uwagę na ten niefortunny kolokwializm, jaki absolutnie nie powinien znaleźć się w wierszu (chyba, że jest tam celowo umieszczony), a mianowicie

Ten wers mi się nie podoba.
Chcesz przećwiczyć ten akord, co go słyszysz w głowie
Niepotrzebne cokanie.
Czasem jest niezbędne, ale tu lepiej byłoby
Chcesz przećwiczyć ten akord, który słyszysz w głowie
albo
Chcesz przećwiczyć ten akord, który dudni w głowie

chętnie skorzystam z Twojej podpowiedzi, Jerzy, i myślę, iż „który dudni w głowie” jest adekwatnym nawiązaniem do durowej tonacji. Dajesz zgodę? Biorę. Dziękuję.

Wiem, żadnym wytłumaczeniem jest fakt, iż (wstyd się przyznać) wiersze pojawią się w mojej głowie szybko i spontanicznie, jeżeli ich a prima vista nie zapiszę – przepadają. I w przeciwieństwie do prozy, z którą „się nadzwyczajnie pieszczę”, zazwyczaj ich nie cyzeluję. Wiem, błąd, ale tak mi to weszło w krew. Przyznam jednak, że to ma zastosowanie do wierszy białych, wolnych, których mam w tzw. „dorobku” znacznie więcej. Tradycyjnych, rymowanych napisałam zaledwie kilka. To taka swoista próba zmierzenia się z wymagającą, zamkniętą w określonych ramach poetyką.

Że też doczekałem się erotyku Lucii.
Jestem pod wrażeniem, bo smaczny i nie wulgarny.
Zresztą, niczego innego nie spodziewałbym się po Tobie.
Płynie muzycznie.

Jerzy, tak naprawdę to prawie każdy mój wiersz jest na tym „pograniczu”. Czymże w gruncie rzeczy jest liryka, jak nie swoistym ekshibicjonizmem duszy i czucia?

Pięknie to prowadzisz muzycznie, choć zaskakujesz w ostatniej strofie, która ma puentować.
Do tej pory delikatna i odrzucająca drapieżne tony, nagle kwintujesz, tzn. kwitujesz odrzuceniem, wymigując się wilczym apetytem.
Odkrywasz, że to Ty jesteś drapieżnikiem, ale wilkiem, a nie jakimś tam wyliniałym kojotem.

i tak i mów, mów... liryczny drapieżnik to moja druga natura.

A tak na poważnie - każda uwaga jest dla mnie ważna, pouczająca i przyjmowana ze zrozumieniem i wdzięcznością.

Taki jakby antyerotyk, a jednak erotyk.
Erotyk odrzucenia.
A moze erotyk wstrzymania, delikatności, potrzeby nauczanej.
Dobry wiersz.

Dobra forma .

bardzo dobry wiersz

Łykam, łykam z wielkim apetytem takie pochwały, nawet jeżeli nie są w pełni zasłużone.
Ego mile połechtane i radość, że te moje próby nie są beznadziejne, a ich odbiór jest zachętą do dalszych poszukiwań.
Jak długo ciekawi jesteśmy przygody (nieważne w jakiej kategorii), tak długo wartko płynie w nas gorąca krew.

Leonie

Zatrzymuje .
Sprawia ze człowiek zamyśla się i zastanawia .

ooo, jak miło, przyciągnęłam uwagę Leona, dziękuję.

Nula,

Z tym "co go" Jerzy ma rację, też uważam, że który brzmiałby lepiej.

to prawda, powyżej przyznałam, że Jerzy trafnie skorygował ten źle brzmiący wers, a raczej półwers.

Pozdrawiam przedświąteczne
L

[bonkreta]

Bardzo mi sie podoba - kobieca, mądra liryka.
Do tego forma płynna, melodyjna.
Bardzo ładny wiersz.

[Lucile]

kobieca, mądra liryka.
Do tego forma płynna, melodyjna.

Kobieca? Zgoda, ale z pazurem - no... niech będzie pazurkiem.

Dziękuję

[nienażarty]

przyjemne - duży duży plus
(w drugiej strofie 2x moich moje - czy konieczne podkreślenie)
ostatni wers się sam w głowie układa, a może lepiej tak nie stawiać kropki nad i
Pozdrawiam

[Lucile]

Dzięki za zwrócenie uwagi - masz rację.
W czwartym wersie drugiej zwrotki powinnam zrezygnować z powtórzonego zaimka osobowego.
Pokombinuję.
Jednak puenta pozostanie niemieniona.

Pozdrawiam
L