Judyta

[nienażarty]

Caravaggio

tęga męska szyja już prawie przecięta
krzyk zastygł na ustach przerażone oczy
naprężone dłonie słabną w śmierci pętach
jeszcze nie dotarło myśli że sen mroczy

ciężki łeb odgięła chwytając za włosy
zda się drób oprawia miecz ujęty lekko
grymas obrzydzenia przestać myśleć o tym
trofeum zawinąć nie czas nawet westchnąć

obmyśliła zbrodnię chcąc swój lud ocalić
wdziękami uwiodła aby zabić skrycie
cały wdowi żywot przez moment na szali
Pan pobłogosławił przepięknej Judycie

[mirek13]

Jak widzę wyrażenie "niemy krzyk" od razu odechciewa mi się lektury.
Czwarty wers drugiej zwrotki - między "czas", a "nawet" dobrze było by wstawić myślnik, albo drugą część wstawić jako osobny wers.
Dużo płynniej by się czytało (zatrzymanie).

[nienażarty]

dzięki za komentarz, ale najpierw spójrz na obraz a potem ........ możesz nawet nie czytać
Pozdrawiam

[mirek13]

Ja czytam wiersz, a nie oglądam obrazy.
Jeśli chce się tak namiętnie powiązać te dwie rzeczy, to się wstawia ten obraz, albo daje link.

[Leon Gutner]

A ja w podanej postaci odnalazłem tutaj coś dla siebie

Z uszanowaniem L.G.

[mirek13]

Klasykę do bólu?

[eka]

Jak dla mnie na obrazie najbardziej ciekawa jest twarz Judyty i służącej - ręka mistrza najprawdziwszego w oddawaniu emocji.
Twarz ofiary mniej do mnie przemawia, no i wręcz denerwuje sposób namalowania tryskającej krwi z szyi. Nie znam się na malarstwie, przyjdzie tu Lucile, to mi wytłumaczy. Może nie można inaczej na płótnie przedstawić? Hm.

A tu w Twojej ekfrazie, w 1. i 2. zwrotce odnajduję ciut inne spojrzenie, np. nie widzę na jej twarzy obrzydzenia, raczej skupienie i siłę woli. Oczywisty subiektywizm, nie ma o co się spierać.

Regularny dwunastozgłoskowiec ze stałą średniówką (6/6), a ona zaznacza koniec frazy lub jej logiczną część, więc sorry Mirku, ale myślnik w zasadzie niekonieczny. Rymy niegramatyczne, niedokładne poza ostatnim. Wiersz dopracowany, przemyślany. Mnie się podoba.

Niemy krzyk - faktycznie, nieznośnie zrósł się z aborcją, a tu mord na agresorze.
Pewnie można czymś zastąpić. Z gardła krzyk bez dźwięku... ?

Pozdrawiam.

[nienażarty]

Kochani
dzięki za wszystkie komentarze
ale jeślibym wstawił tu obraz - byłaby to najgorsza rzecz jaką można zrobić. W tej miniaturce istota ucieka.
Jeśli mogę prosić to: czy macie w domu internet w telewizorze, jeśli tak, to na pełnym ekranie wyświetlcie sobie obraz i dobrą chwilę się w niego wpatrujcie.
Ja tak to odebrałem!!! Na twarzy "niemy krzyk" zdziwienia przerażenia - chce krzyknąć ale już nie może (każda metafora tylko popsuje istotę odbioru, ale może mi się tylko tak wydaje).
Obraz robi olbrzymie wrażenie
Jeszcze raz serdeczne dzięki i pozdrawiam .

[eka]

Zgadzam się z Twoją wypowiedzią/oceną mocy obrazu, ale, widzisz, chcąc nie chcąc, bezwiednie ten - niemy krzyk- odsyła w inne skojarzenie. Stał się utartym zwrotem, utrwalonym odsyłaczem, epitetem stałym tak jak: szybkonogi Achilles albo brzydkie kaczątko.

[nienażarty]

siła złego na jednego - zmieniłem:)))))
Pozdrawiam
ps ciut jest gorzej ale trudno