• Nasze rekomendacje
  •  
    UWAGA!
    JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
    admin@osme-pietro.pl
    PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
     
  • Słup ogłoszeniowy
  •  
    Demokracja jest wtedy, gdy dwa wilki i owca głosują, co zjeść na obiad.
    Wolność jest wtedy, gdy uzbrojona po zęby owca może bronić się przed demokratycznie podjętą decyzją.

    Benjamin Franklin

    UWAGA!
    KONKURS NA TEKST DISCO POLO ROZSTRZYGNIĘTY!

    Jeżeli tylko będziecie zainteresowani, idea konkursów powróci na stałe.
    A oto wyniki



    JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
     

Hołm

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
Leon Gutner
Posty: 6590
Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01

Hołm

#1 Post autor: Leon Gutner » 20 kwie 2021, 17:47

Ten dom nikogo już nie wita
w drzwiach tylko jedną twarz zastaje
nigdy mnie o to nie zapytał
przemilczał jak to ma
w zwyczaju

w ścianach sufitach nie wspomina
o tym że kogoś nie doczeka
czasami w skosach okien krzyczał
że oprócz mnie nikogo
nie ma

posmutniał kuchnią bo pamięta
zapach babeczek i herbaty
pichcę w niej czasem coś od święta
nie często częściej bo
poza tym

maj stuka w okna dziewiętnastym
rokiem i pyłem brudzi szyby
stopnie skoczyły mrozy zgasły
a nieobecność
ciągle dziwi

w tym domu mieszka dużo wspomnień
tutaj czas także zrobił swoje
czasem tłumaczył jak pamiętać
w końcu nauczy
jak zapomnieć
" Każdy dzień to takie małe życie "

leongutner@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
Lucile
Posty: 4805
Rejestracja: 23 wrz 2014, 00:12
Płeć:

Hołm

#2 Post autor: Lucile » 22 kwie 2021, 17:56

My home, sweet home!
Moim zdaniem kluczem do wiersza jest ten fragment:
Leon Gutner pisze:
20 kwie 2021, 17:47
maj stuka w okna dziewiętnastym
rokiem i pyłem brudzi szyby
stopnie skoczyły mrozy zgasły
a nieobecność
ciągle dziwi
Nie tylko jego osamotniony mieszkaniec, ale i cały dom pamięta, ze wzruszeniem i nutką nostalgii wspomina tę, która odeszła. Majowego poranka, wieczoru, a może w upalne południe, roku z końcówką dziewiętnaście* (2019?), pozostawiając za sobą chmurę - i nie tylko - pyłu osiadłego na zaskoczonych oknach. Pamięta i dziwi się, bowiem miejsca, czynności, zapachy i wzruszenia snują się po całym osieroconym domu.
Jeszcze się snują, ale jakby bardziej łagodnie, i mniej boleśnie.

Może nie tylko czas, ale i dom leczy rany?

Ładnie, Leonie, ale u Ciebie to norma,
Pozdrawiam :kofe:
L
Ps. ten dziewiętnasty roczek kojarzy się z piosenką "Czerwone słoneczko" śpiewaną przez "Dwa plus jeden". Ale to zupełnie inna bajka, bo w tym utworze wypominano powstania śląskie, które niejeden dom przywróciło "na ojczyzny łono".
Sam widzisz. Leonie, na jakie, jakie drogi, scieżyny, bezdroża i nieścieżyny narażasz czytelników ;)
Non quivis, qui vestem gestat tigridis, audax


lucile@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
tabakiera
Posty: 4801
Rejestracja: 15 lip 2015, 20:48
Płeć:

Hołm

#3 Post autor: tabakiera » 22 kwie 2021, 18:06

Zapomnieć to raczej się nie da, i chyba dobrze.
Jeśli już, to przez kolejne pokolenia, dla których nasze wspomnienia są już przetworzone i nie do końca jasne.
Dobrze, jeśli taki dom jeszcze stoi na tej ziemi, gorzej gdy jest tylko wspomnieniem.

:kofe:

Awatar użytkownika
Leon Gutner
Posty: 6590
Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01

Hołm

#4 Post autor: Leon Gutner » 22 kwie 2021, 21:02

Luci, Tab, Leo dziękuje wam najmocniej za bezcenne refleksje, którymi dzielicie się z autorem.
Czytanie ich to wspaniałe doświadczenie .

Z ukłonami L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "

leongutner@osme-pietro.pl

ODPOWIEDZ

Wróć do „TRADYCYJNE FORMY RYMOWANE”