Nid mor

Wiadomość

#1 Post autor: **Leon Gutner** » 26 lut 2022, 15:53

Płynęła za mną gdzieś po drogach
po leśnych ścieżkach przy jeziorach
tam wykładała mi świat Boga

a ja taktownie uśmiechnięty
przytakiwałem całkiem zręcznie
chwaląc mądrości wszystkich świętych

niósł las po liściach że to cuda
jak nic na pewno przeznaczenie
ja też myślałem że się uda

spływało rzeką wierne teraz
czas je odbijał tylko w sobie
i nikt nie wiedział że zaciera

chciało się mocniej bardziej jeszcze
tłumiło że coś właśnie mija
bo zawsze lepiej mieć niż nie mieć

dziwne jak szybko gaśnie ogień
i to poczucie że tam wtedy
dla mnie przez chwilę
była Bogiem

#2 Post autor: **eka** » 16 mar 2022, 07:45

Piękne podniesienie, Leo.
Inny zapis, ale rytm jakby ten sam.
Szacun.

:kofe:

#3 Post autor: **Leon Gutner** » 16 mar 2022, 19:43

Dziękuję Eko

Z uszanowaniem L.G.

szczepantrzeszcz · #4 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 07 lip 2022, 14:38

Zieleniło się, kwitło,
Wrzało głębią błękitną,
Wiosną śnieżnopuszystą,
Nieuchwytną, przejrzystą,
Nieprawdziwą i niezwykłą.

Odebrałem Twój wiersz jak nizinno-rzeczną wersję "Hawrania i Murania".
Dobrze się płynęło, Leonie.

#5 Post autor: **Leon Gutner** » 07 lip 2022, 16:49

Dziękuję za dobry rejs Szczepanie

Z uszanowaniem L.G.