Piórko zawieszone na ozdobnym gzymsie

[falkon]

To jest zwykły kawałek papieru:

Ale ty sokolniku, chwilę spójrz na mnie, zanim uderzysz kijem w piłkę, lub zaciągniesz w boczną uliczkę wiewiórkę.

Wymknę się pod wieczór. Włożę pelerynę niewidkę. Uwielbiam lawirować. Nieporadnie wezmę się w objęcia. Kota ocierającego się o nogi, pogłaskam pod prąd, niech wyrosną mu rogi.

Głęboki oddech spogląda na mnie. Ogólnie publicznie prezentuję bajeczną pomyślność.
Niech przybysze z innych planet zobaczą, kto najbardziej odczuwa radosny upływ czasu.

Mikroskopijne drobinki ( atomy ) Jeszcze bardziej rozcapierzają się pod wpływem patrzenia, najpotężniejszych teleskopów świata.
Jakbym zaczął czytać kryminał od dwóch ostatnich kartek.
Że jestem niecierpliwy, to fakt.

Ta chwila ma coś z kreski karykaturzysty.
Zapełnić naprędce obraz domysłów, by czym prędzej zetrzeć gumką wyłożoną propozycję.
" Słowa rzucone na wiatr, falują " ( banał )
Zazwyczaj one falują.

Istnieje drobniutki szczegół, by pokazać przesiane uczucie łaknienia. ( wiesz, o co chodzi. Takie tam: miłość, ble,ble.)

Jakkolwiek potoczą się moje losy. To ja oznajmiam uroczyście, że wyalienowałem się
z rozentuzjazmowanego tłumu i stanąłem z rozpoznawalnym akcentem na poboczu.

Jeszcze nie prędko uniosę się nad szachownicą zimnej, marmurowej posadzki. Czarownice trzymajcie się ode mnie z daleka.
Jestem rybą, co nie dała się złowić. Strażnikiem pereł mrugających z głębin, do człowieka wyczekującym na brzegu.

To jest właśnie ta chwila. Zajęcie na życie.

Wejście do oświetlonego kandelabrami salonu,
przy głównym hallu.