Na Święto Zakochanych

[Hardy]

Szedł święty Walenty,
nagle dojrzał zboże,
w nim sterczące pięty…
W lutym żyto? Boże!

Coś tu nie w porządku,
wbrew naturze przecież!
Od świata początku
zboże rośnie w lecie!

– Jeszcze wy grzeszycie!
Czas jest na to w lato,
by figlować w życie.
Sto rózg dam wam za to!

– Chociaż jesteś święty –
chłopiec chciał ugody –
mylisz kontynenty…
Tu są antypody.