Don Juan

[Hardy]

Raz pochwalił się kolega
(w czasach szkolnych niedołęga):
„Mam wśród kobiet wielkie branie,
lecą na mnie piękne panie,

nawet w pracy żyć nie dają.
Ledwie wejdą, rozbierają
się przede mną bez krępacji.
Don Juan ze mnie. Dacie rację?”.

Każdy z nas na niego spojrzał…
Choć dorosły, wciąż niedojda.
Cóż. Nie dzieli życie równo…
Kumpel odrzekł: „Rację? Trudno.

Wszyscy mamy swoje panie.
Tobie szczęście to nie dane,
więc pozbyłeś się swych marzeń
i zostałeś „tym” lekarzem”.

[eka]

Dasz wiarę, że aż mnie zemdliło po przeczytaniu?
Tak, tak, wiem, wina czytelnika.

[Hardy]

Nie dam wiary.