mówię co myślę

[Mchuszmer]

mówię co myślę

a może
myślę tak
jak

mówię
więc jestem

na końcu języka

[eka]

A kiedy nie mówisz... znikasz?
Cogito ergo sum jednak bezpieczniejsze, prawda?

Fajna mini.

[Toyer]

Mówienie tego co się myśli - jest najwyższą oznaką wolności

[Mchuszmer]

Ewa, Toyer, dzięki!
Na pewno mocno definiuje, zwłaszcza wobec innych, a na dodatek często się mysli dopiero w trakcie, heh. A mimo to mowa nam wciąż obrasta w skróty, nie dba o odcienie i tak dalej, a sądzę, że wtedy bardziej prymitywnie się myśli, nie tylko na odwrót.

[Alek Osiński]

No tak. I język potrzebuje swojego przewodnika. Pozdrawiam

[eka]

O nie, nie zgadzam się, że myśli się tylko słowami.
Jeśli już, to emocją, kiedy istota nie jest członkiem wspólnoty językowej.

Naprawdę myślicie słowami? Takie myślenie byłoby wolne.

Może Was nie zrozumiałam?

[Alek Osiński]

Jeśli o mnie chodzi, to myślę raczej obrazami, słowa są raczej ich wtórną emanacją.

[eka]

A ja próbuję to określić i wciąż nie potrafię.

[Toyer]

Myśli się każdym zmysłem łącznie z szóstym - można myśleć przez dotyk - myślenie ciałem - zachowując równowagę myślimy podświadomie - smakując myślimy językiem - wąchając nosem - słuchając uszami - patrząc oczami - ja obecnie myślę wszystkimi łącznie z szóstym - możecie wierzyć lub nie Pozwolę sobie tutaj zostawić puentę jednego z moim wierszy już tutaj publikowanych

jedyny prawdziwy zmysł
to odkrywanie wszystkimi
czyli tak zwany szósty
nie cudzołóż z innymi

Błądzenie ludzi polega na myśleniu tylko kilkoma zmysłami - wymieniony przez zemnie szósty - to też intuicja - ile osób słucha intuicji? Część na pewno ale raczej nie wszyscy

[Mchuszmer]

Hej Alku:-) Dzięki. Święta prawda, i na odwrót też, heh.

Ewa, no w mojej intencji - ale trochę tak chyba brzmi, jak piszesz - to raczej tak, że słowo może ograniczyć i to, co słyszą inni, dostają na języku, ale także i to, co w głowie. Przynajmniej jeśli narzędzia obosiecznego nie ostrzymy. Zaciera się czasem granicą między jednym a drugim, także dla mówiącego.

A czy myślimy słowami, no chyba rzadko się tak dzieje, raczej w filmach. Ja bym powiedział, że znaczeniami słów, takimi szybkimi cieniami, a to jednak też jakieś poruszanie się po koleinach w mniejszym lub większym stopniu wyżłobionych przez język...

Toyer, hej! Myślę, że wiele w tym prawdy, zapewne używany syntezy informacji z różnych zmysłów, jakiejś wypadkowej, ale czy da się naraz uwzględnić aż tyle, trudno rzec... Dzięki za słowo!