Diabelska iskra

[Marcin Sztelak]

Przedświątyczne zakupy idealne podnoszą ciśnienie, o czym zaświadczą brodacze
z hipermarketów i innych miejsc zderzeń elementarnych. W innych okolicznościach
zwanych zdarzeniami. Co oczywiście świadczy o ciągłości wielkich wybuchów i ich
pożałowania godnych następstw, takich jak istoty rozumne wciąż biegające w kółko,
a czasami nawet krzyżyk.
Być może to kwestia gier i igraszek towarzyskich, szczególnie tych uprawianych
w zaciszu gabinetów. Odnowy biologicznej, gdzie maseczki z błota szczelnie pokrywają tak zwane twarze. Aby się nie okazało, że to najzwyklejsze ryje, nie obrażając zwierząt, przykładowo świni czy ryjówek.

Bredzisz – rzecze upadły z wysokości krzesząc ogień. Będą pieczone kartofle, znowu poparzymy usta, a wszystkie pozostałe elementy ciągłych urojeń będą kręcić się dalej.
Bez pomocy z wyższej półki. I definitywnego definiowania definicji.
Nadal bredzisz, może jeszcze jednego ziemniaczka?

[eka]

Bo Ty, Marcin, chciałbyś mieć dookoła, no nie wstydźmy się - ludzką logikę i jej idealność. Tak samo z siebie wypływające? To niemożliwe w świecie, który co chwila kończy się i powstaje. Nawet te gorące kartofle in spe po powrocie to cud, biorąc pod uwagę, że wszystko z nicości pojawia się dzięki Słowu. Które próbujemy deklinować, a nawet bezczelnie koniugować.