FELICJA ( z rozważań podczas ucieczki 3 )

[Ryszard Sziler]

*

Poważnie to ja traktowałam wszystko wtedy kiedy paliłam fajkę, a akurat brakowało tytoniu. Kiedy rzuciłam palenie także i to się zmieniło. Okazuje się więc, że tytoń jest rzeczywiście trujący.

*
„Każda epoka ma swoją grypę, która przechodzi.” – pomyślała mysz i wszystko nagle zyskało zwyczajny domowy wymiar; ani zbyt duży, ani zanadto mały.
- Bo nie ma to, jak odpowiednie słowo przypisać odpowiedniemu straszydłu. – westchnęła z ulgą.
*
- Mam dom wędrowny – sapnęła mysz poprawiając plecak – a w nim skarby dzieciństwa: rozwichrzoną stalówkę, sparciały gwizdek z czarnego bzu, sreberko po czekoladzie…No śmiecie same - za które dziś jeszcze gotowam oddać życie. Zestarzałam się, ale nie dorosłam. Też tak macie? – spytała, a mrówki przecząco pokręciły głowami.
- Biedactwa. Nigdy nie miałyście dzieciństwa – zasmuciła się Felicja.
*
„Gdybym ja tak miała, dajmy na to pałac, jak nie przymierzając Izrael Poznański przed wojną w Łodzi, to co ja bym teraz miała? – dumała Felicja – Otóż nic bym nie miała prócz kłopotu z nostalgią, a przecież kłopoty to ja mam i bez pałacu. To po co mi jeszcze pałac?” Prychnęła, wstała z pobocza, otrzepała futerko z piasku i pogwizdując ruszyła przed siebie.
*

[Ryszard Sziler]

Uśmiech drugi

[lczerwosz]

Każda epoka ma swoją grypę, która przechodzi.”

Cudne. Ale pandemia jest raz na sto lat.