FELICJA 2 , czyli sens odnaleziony / 18

[Ryszard Sziler]

Z pogwarek felicjańskich /2:

*
- Moja pani, to co jest nie wzięło się samo z siebie. To jest kontynuacja! KONTYNUACJA powtarzam. Cierpliwe dodawanie ziarnka do ziarnka (a mówiąc bez infantylnych eufemizmów: gówna do gówna ) zdobyczy wolnomyślących intelektualistów wyzwolonych z ograniczeń rozumu. ( Oj wolno, to oni myślą; bardzo wolno, ale za to jak bezczelnie!). To dzięki ich wyłomom w tradycji mamy, to co mamy. Te historyczne bełkotania parle france i niechęć do zaściankowości, małpie naśladownictwa nowinek, potem sprzeciwy wobec filistrów, powarkiwania na drobnomieszczaństwo (co to niby takie zacofane, bo nieprzewietrzone wojażami i intelektualnymi prądami), przyklaskiwanie socjalistom ( jakże z pozoru szlachetne i słuszne!), zachwyty nad „rewolucyjnym postępem”, wreszcie milcząca zgoda na jego wyczyny, a bywało też ( oj, bywało i to nierzadko!) adoptowanie „wartości” (całkiem zgodnych z wizjami rozwydrzonych prababek i zaczadzonych „ludzkimi możliwościami” pradziadków! ), wdrażanie osiągnięć „wolnej myśli” (między nami mówiąc - swawolnej przede wszystkim), wreszcie aplauz dla walca naukowo-technicznego, który rzekomo zrównuje poziomy, czyli de facto popieranie społecznej „świetlanej miałkości”… Wszystko to w konsekwencji dało obecny efekt domina ( lecącego na pysk, że się tak wyrażę), czyli WIELKI CHAOS, proszę pani, który rozwija się w powszechną breję radosnej równości… Dodam, że na obrzeżach tej rzekomej „wolności” uwijają się intelektualni strażnicy ( z dziada pradziada, a jakże! ), których niepokoi każde zatrzymanie się dla zamyślenia nad efektami… „Myślę, więc jestem myśliwym” – takie mają hasło… - sapnęła z wściekłością Felicja i zamilkła by zaczerpnąć powietrza.

- Tak, to trochę niepokoi… A co pani ma dziś na kolacyjkę? Ja waham się między flaczkami, a kaszaneczką…- korzystając z przerwy zatrajkotała Zuzia - Czy panią to interesuje? – spytała kokieteryjnie.

- Nie – ucięła mysz i smyrgnęła w szparę.

*

[eka]

Oby Felusi, kiedy tak zacietrzewiona, jaki stary kocur pazurów w karczek nie wbił. Pilnuj jej, Kolego

[Ryszard Sziler]

Sie wie, Koleżanko!

[eka]