ono (drabble)

[nienażarty]

Od pewnego czasu krąży za mną. Jego obecność staje się wręcz uciążliwa. Czasem wtrąci się, zmieniając bieg zdarzeń. Burzy cały zaplanowany przeze mnie porządek, wstawiając swój, czym doprowadza mnie do wściekłości i zmusza do ponownego planowania.
Ile razy chcę to dostrzec, albo złapać, rozmywa się w przestrzeni doprowadzając do coraz większej irytacji. Jestem na krawędzi depresji. Wczoraj przeżyłem załamanie nerwowe, gdy rozwaliło moją subtelnie układaną intrygę, ale dziś złapało mnie za rękę, gdy przechodziłem przez ulicę. Zginąłbym pod pędzącym samochodem. Nareszcie dorwałem. Chwyciłem z całych sił i podskoczyłem do góry, gdy je zobaczyłem schwyciłem w dłonie.
Szczęście, ty moje kochane!

[Mchuszmer]

Ile rzeczy robimy wbrew sobie? Skupiamy się na odruchach, nawykach, zachciankach, pomniejszych ambicjach, pomijamy kluczowe. Poza tym przypomniała mi się cena z Dnia świra, w której Adaś stwierdza, że w ogóle mu ta miłość, szczęście nie pasują do obecnego schematu życia.
Heh, fajny pomysł na drabbla:)

[eka]

Sympatyczny drabbelek, wynika z niego, że SZCZĘŚCIE winno się pisać wielką literą! Etyczne do bólu

___________________

Zginąłbym pod pędzącym samochodem. Nareszcie dorwałem. Chwyciłem z całych sił i podskoczyłem do góry, gdy je zobaczyłem schwyciłem w dłonie.

Tutaj nagromadzenie czasowników z końcówką: -em psuje efekt stylistyczny początku, w ogóle za dużo tych czasowników: dorwałem, chwyciłem, podskoczyłem, zobaczyłem, schwyciłem. Gubi się scenka i myśl w poincie.

[nienażarty]

Mchuszmer, dzięki


eka,
"etyczne do bólu" a ma być nieetyczne?

nagromadznie czasowników - peel przeżywa jest rozzłoszczony - celowo pokreśla wściekłość peela

[eka]

eka,
"etyczne do bólu" a ma być nieetyczne?

nagromadznie czasowników - peel przeżywa jest rozzłoszczony - celowo pokreśla wściekłość peela

Skądże, oczywiście ma/powinno pojawiać się po etycznych postępowaniach. Świetnie to podkreśliłeś tu:

rozwaliło moją subtelnie układaną intrygę,

A nawet przypisałeś szczęściu rolę sprawczą, coś na kształt aktywnego sumienia, w sumie Kreatora. Bóg to szczęście - tak odczytuję utwór.

Co do czasowników. Twój tekst, Twoja sprawczość, ja tylko poinformowałam, co bym zmieniła, będąc autorem

[Mchuszmer]

Heh, nie zwróciłem wcześniej uwagi, ale faktycznie w tym spornym fragmencie widzę chaos, to znaczy, pomijając te końcówki czasowników, to np. od "gdy" zaczyna się jakby drugi opis sytuacji.
Wybacz, nienażarty, to Twój tekst i szanuję to, po prostu - jak się widzi gniota, to raczej na całość ręce opadają i idziemy dalej, a dobra propozycja mobilizuje do szlifowania, ale zmiany sobie mogę wprowadzić w głowie i też będę zadowolony:))

[eka]

Ja tylko dodam, że wolę Twoją prozę od tradycyjnej liryki, i nie na żarty to stwierdzam a na poważnie.