Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[eka]

szanse mają nieduże – gigabajty tlenu
petabajty wilgoci i ich kod
koroduje

w brązowawej czerwieni
niewyraźnie się czuję

[pallas]

niewyraźnie się czuję
rozmywam się w spojrzeniach...

w całunie kurzu
na strychu
sterta papieru
drobnym makiem zapisana
w szufladzie
nadgryziona przez mole

niewyraźnie się czuję
rozmywam się w spojrzeniach...

iskra zagubiona
wpadła na stertę
słomy
i z dymem uleciał
drobny maczek

paląc się
a nie spalając

[eka]

a nie spalając połówek
wspólnie wybranej
dawno temu (tak nagle i oschle)
przeciętej karty

jesteśmy nieśmiertelni

[eka]

jesteś

my nie – śmiertelnicy
wciskani w dźwięki dance macabre
jeszcze z przepustką czasowego pobytu

i tyle naszego że wolno ją rozrysować
lub zmiąć a nawet podrzeć
w czasie

poza nim już nic

a może trwają
uwolnione od ciężaru świata
więzy spojrzeń
barwy przeczuć
warkocze radości

w twoim języku bez słów

[tabakiera]

w twoim języku bez słów jest taka miłość
jakiej dźwięki nie znają nie ułożysz pieśni
z zachwytu i oddania z ciepła i zapachu
bo żadna nuta w sobie siły nie pomieści
kiedy ma być łagodna i cicha jak szczęście
które wiedzie ku tobie

a nie

ku spełnieniu

[eka]

ku przeznaczeniu
zdążamy bezwiednie
chcę w to wierzyć

kładę na szelkach wagi
skutki moich wyborów
intencjonalnych i nie

ciężar nie kłamie
trudno nie wierzyć grawitacji
trzy razy nie

[eka]

trzy razy nie (eee nie... trzysta
milion dwieście) – nie i nie
nie chce
a to morze jak mgławicowy ocean
a on jak lotny holender
nie trafi na prawdziwe
i własne kotwicowisko

dla niego kabotaż – to na razie
wszystko

[eka]

Wszystko – jak myślisz, nazywa coś,
coś znaczy?
Omnia w głowie się scala?
Jak?
Nie wszystkim żyję.
Nawet nie teza.
Fakt.
Błądzimy po wszystkowisku,
upychając ziarenka w kieszeniach.

Wszystkość? Nie do pojęcia.
Do wybaczenia.

[eka]

do wybaczenia nie zostało nic
przelewa się przez otwarte dłonie
jasnoniebieski strumień

kiedy rozwiniesz
rulon krzywd do pierwszej litery
zrozumiesz

[Jana]

Zrozumiesz, że nic
im więcej wiem
tym mniej
rozumiem
o-czarowanie światem

lecz nie w tym rzecz
trudniejsze jest
roz-czarowanie