Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[Jana]

Stabilizujesz czy pajacujesz,
pod wierszem, tak jest lecz wiesz

to jest też poświęcony czas
na przeczytanie, zainteresowanie
też słowo, komentarz i ślad
to wkład w ten wieczór autorski

bo smutne są wiersze zawieszone w pustce
jak samotny płaszcz w szatni
autora którego nikt nie czyta
wychodzi słuchacz ostatni

[eka]

Wychodzi słuchacz ostatni.
Eszelon kłamstw w odwrocie.
Zwycięska prawda wielkich liczb.

Symetria.

Sprawdź. Rzuć monetę.
Milion razy na stół.
Orły licz i reszki.
Spójrz: remis.
Podstaw życie i śmierć.
Dobro i zło.
I co?
Fifty-fifty?
Powtórz.
Znów remis.

Wleczeni przez obojętny czas,
co możemy zmienić?
Pod żebro wbij mi nóż.
I mocno przytul.

[eka]

i mocno przytul wtedy status się zmieni
posiądę cechę... tuuritopsis dohrynii
od zarodka do nastolatki
od nastolatki do zarodka
(wykluczam nieskończoność)

a dla ciebie w tym cyklu
rola Pigmaliona

[Lucile]

Pigmaliona poszukuję
od zaraz
zapewniam wikt i opierunek
z najwyższej półki
niechby zechciał zdjąć ze mnie frasunek
lub przystąpił do spółki
bo mój luby do końca zrujnuje
obraz niegdysiejszych ekstaz
wymarzonych cielesno-kształtnych
pożądań
niedopieszczonych
bym w końcu ustrzegła się ze złudzeń
okradań

[tabakiera]

Stabilizujesz
nie chcąc kopiujesz
życie pradziada wuja i ciotek
wielkie marzenia kładąc na potem

a potem to się tylko oblewasz
dźwigając siaty arie im śpiewasz


aj, nie przerzuciłam strony, sorki.

[tabakiera]

okradań i zmagań
chwilowych przepadań w objęciach rozkoszy
by z ramion wyskoczyć
jak para ze wrzątku

smutny koniec wątku

[eka]

smutny koniec wątku i banalna fabuła
te fakty pewna pani niczym gumę żuła
to powszechna przypadłość
by nie rzec wręcz norma

choć możliwa jest przecież strategia obronna
rozpadać się w zachwycie nad umysłem świata
życie wbił w powtarzalność
z trwałością je zbratał

kopiowanie etapów nie zawsze wychodzi
a z błędów biorą się ci którym jesień
i śmierć minimalnie szkodzi bo może
ich przenieść do mądrzejszej łodzi

...oby

[Jana]

…oby nie myśleć, bo myśli
przelatują jak pociski
atakują mnie
nie jestem nimi
wiec po co
kłębią się jak kłębek
wokół głowy.
te podróby.

nie łatwo jest, o nie
stawić opór
odeprzeć je
zamienić na te
co nie walczą o dobro
nie walczą o miłość
nie walczą o pokój

spokojnie.
niech tylko płyną
przeze mnie
w wielkim, kosmicznym wydechu.

[tabakiera]

w wielkim, kosmicznym wydechu bryluje maleńki balonik
czerwony żółty tęczowy
podfruwa przefruwa i ginie
a Pan Bóg go trzyma na linie
cienkiej i mocnej jak siła

która balonik stworzyła

[eka]

która balonik stworzyła
bo siły właśnie tak mają
bez końca coś wymyślają
a później tego żałują
(wiadomo rzeczy się psują)

nie wymagajmy za wiele
szpilkę zatrudnij aniele